صفحه اول
شیرین عسگری- در عصر جديد و در شرايطي كه تكنولوژي، عرصههاي زندگي و زيستي انسان را درنورديده است توجه به جريان شادي واقعي كه روح آدمي را در كنار جسم او نوازش ميدهد اهميت سترگي يافته است.یکی از چالش های فراروی انسان در دنیای امروز، احساس بهزیستی و شادمانی است، چرا که با وجود پیشرفت های چشمگیر در فناوری و تأمین آسایش انسان، احساس شادمانی وی افزایش نیافته است.شادمانی و رضایت مردم از زندگی به عنوان یکی از شاخص های توسعه مطرح است. شادمانی و رضایت مردم از زندگی به عنوان یکی از شاخصهای توسعه مطرح است.گسترش شهرنشینی، دسترسی بیشتر به فناوری، مشغله های فراوان، تحمیل استرس های متعدد بر افراد، تعامل فرهنگی بالا و خطر تضعیف هویت فرهنگی، کاهش ارتباطات عاطفی میان مردم و افزایش اختلالات روانی، از ویژگیهای جامعه امروزی و زندگی به اصطلاح مدرن است. جامعه ایرانی آن اندازه که باید و شاید، شاد نیست و از نبود بسترها و زمینه های لازم برای ابراز شادمانی به شکل جمعی و عمومی رنج می برد. به عبارت دیگر در جامعه، شیوه های شناخته شده و متعارف محدودی برای شادمانی های همگانی وجود دارد و در برخی مواقع این شادمانی عمومی در تعارض با نظم و امنیت اجتماعی قرار می گیرد. شادی و نشاط اجتماعی و حضور آن در یک جامعه، از منظر علوم و افراد متخصص حوزه های نختلف، از نشانه های یک جامعه سالم است. وقای دریک جامعهنشاط اجتماعی نباشد آن جامعه دچار بروز عواملی مانند افسردگی و .انحرافات مختلف فردی و جمعی .و فرهنگی و … می شود.عدم وجود نشاط اجتماعی در میان جوانان، افسردگی و سرخوردگی را به همراه دارد. برای شاد بودن باید مولفه امید به زندگی را افزایش داد، چون امید به زندگی و شاد بودن باعث کاهش آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد، خودکشی و … می شود پس برای افزایش امید به زندگی باید در دوران نوجوانی و جوانی و دغدغه های این نسل بها و ارزش دهیم. اصولا خروجي جامعه شاد و اميدوار با خروجي و دستاورد جامعه غمگين بسيار متفاوت است. ميتوان گفت در جامعه شاد و انرژيك، شاخصهايي مانند رشد اقتصادي و رفاه اجتماعي و در مجموع رضايت اجتماعي در حد قابل قبول و بالايي قرار دارد و برعكس در جامعه غمگين، وضعيت متفاوت است. شادي و نشاط نقش مهمي در تامين و ارتقاي سلامت فرد و جامعه دارد و ميتواند در كنار حس خرسندي و اميد و اعتماد، سرعتدهنده تحقق توسعه ملك و ملت باشد. برخي دانشمندان معتقدند: «اگر مردم يك جامعه، احساس شادكامي، خشنودي و رضامندي نكنند، نميتوان آن جامعه را توسعه يافته قلمداد كرد.» بهطور کلی میتوان گفت نشاط و شادی تحت تأثیر جامعه و شرایط فردی انسانها قرار دارد. شادکامی موجب تحرک فیزیکی و شکوفایی ظرفیتهای جدید در جامعه میشود. برقراری گسترده روابط اجتماعی، گسترش مشارکتهای مردمی و هدفمندی جامعه از آثار نشاط اجتماعی است. نشاط اجتماعی حاصل عواملی است که از جامعهای به جامعهای دیگر متفاوت هستند. این تفاوت ناشی از فرهنگ جوامع است. مقبولیت اجتماعی، امید به آینده، عدالت اجتماعی، پایبندی به معتقدات دینی، بیگانگی، همبستگی و محرومیت اجتماعی از عواملی هستند که در کاهش و افزایش نشاط اجتماعی مؤثر هستند. شادی و نشاط در صورت عمیق بودن ضمن گسترش خلاقیت و کارآمدی فرد باعث توانمندی بیشتر او در حل مسائل می شود. شادی و نشاط و شادمانی موجب افزایش طول عمر می شود و این در حالی است که غم و اندوه و استرس میزان طول عمر فرد را کاهش می دهد. هیجان مثبت و نشاط اجتماعی در افزایش معنویت ینز نقس بسیار موثری دارد، دینداری انسان ها موجب سلامت روان آن ها می باشد که باید در رضایت خاطر از زندگی فراهم شود. شکرگزاری، اشتغال، میزان زمان اختصاص یافته به فعالیت های مثبت، خوش بینی، پایبندی به مذب، سلامت جسمی، اعتماد به نفس زیاد، خودآگاهی، برون گرایی و کنترل درونی در بروز شادی و نشاط در فرد نقش مهمی دارند.