دستور جمعآوری بیلبوردهای شهاب حسینی هم صادر شد
بعد از جمعآوری بیلبوردهای تبلیغاتی با تصاویری از علی کریمی و علی دایی نوبت به شهاب حسینی رسید. اخیرا در خبرها اعلام شد شهرداری تهران به مجری تبلیغات موبایل ۱۴۰ دستور داده بیلبوردهای علی دایی از سطح شهر جمعآوری شود. این اتفاق بعد از واکنش علی دایی به ماجرای مرگ مهسا امینی رخ داد.
با ادامه واکنش هنرمندان و سلبریتیها به فاجعه مرگ مهسا امینی در صفحات شخصیشان حالا نوبت به شهاب حسینی رسیده تا دستور جمعآوری بیلبوردها با تصویر این بازیگر مطرح سینمای ایران بعد از واکنش او به ماجرای مرگ مهسا امینی صادر شود.
شنیدهها حکایت از آن دارد که دستور جمعآوری بیلبوردهای تبلیغات سریال «پوست شیر» با چهره شهاب حسینی صادر شده است. شهاب حسینی به عنوان بازیگر در کنار هادی حجازیفر، پانتهآ بهرام و… در این سریال شبکه نمایش خانگی حضور دارد.
پس از نمایش در ونیز و تلوراید؛
«باردو» ایناریتو ۲۲ دقیقه کوتاه شد
فیلم جدید آلخاندور ایناریتو پس از نمایش در جشنواره فیلم ونیز، ۲۲ دقیقه کوتاهتر شد. به گزارش کائنات و به نقل از ورایتی، «باردو» جدیدترین فیلم آلخاندرو ایناریتو که از رقبای اسکار امسال است، با تدوین جدید ۲۲ دقیقه کوتاهتر شد.
هشتمین فیلم این فیلمساز مکزیکی که ۲ بار اسکار بهترین کارگردانی را دریافت کرده امسال برای اولین بار در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و پس از آن بلافاصله در تلوراید نیز اکران شد و پس از آن ایناریتو دوباره به تدوین آن پرداخت و مدت زمان فیلم را کاهش داد و آن را بدون محاسبه تیتراژ به ۲ ساعت و ۳۲ دقیقه رساند.
ایناریتو گفت: اولین باری که فیلمم را با ۲ هزار نفر دیگر در ونیز تماشا کردم فرصت خوبی بود تا آن را ببینم و به چیزهایی توجه کنم که میتواند از کمی کوتاه شدن سود بیشتر ببرد.
همین طولانی بودن فیلم به یکی از عوامل انتقاد از آن بدل شده بود و منتقد ورایتی نوشته بود: فیلم پر از چیزهای خوب است اما سه ساعت طول میکشد و بیشتر از هر چیز پر از خودش است.
«باردو» با بازی دانیل خیمنز کاچو در نقش یک روزنامهنگار و مستندساز تحسین شده مکزیکی است که در میانه یک بحران وجودی به خانهاش بازمیگردد که باعث میشود هویت، روابط خانوادگی و گذشتهاش را زیر سوال ببرد.
«باردو» اولین فیلم ایناریتو پس از «مرد پرندهای» و «بازگشته از گور» است. وی ابتدا قرار بود کارگردانی سریالی تلویزیونی به نام «یک درصد» را انجام دهد اما احساس کرد از ساخت «بازگشته از گور» خسته است و این پروژه را به تعویق انداخت و پس از مدتی کار روی «باردو» را شروع کرد.
این فیلم به طور کامل در مکزیک فیلمبرداری و تولید شده است و اولین پروژه این کارگردان پس از اولین فیلم بلندش «عشق سگی» در سال ۲۰۰۰ است که در مکزیک ساخته میشود.
داریوش خنجی فیلمبردار نامزد اسکار فیلمبرداری «باردو» را انجام داده است.
این فیلم ۱۸ نوامبر در سینماها اکران میشود و پس از آن از ۱۶ دسامبر از طریق نتفلیکس در دسترس قرار میگیرد.
تکلیف ۶۱ کشور روشن شد؛
«تب مدیترانه» فلسطین به اسکار میرود
فرانسه فیلم «سَناومر» و فلسطین «تب مدیترانه» را برای شرکت در رقابت اسکار نود و پنجم انتخاب و معرفی کردند. به گزارش کائنات و به نقل از ورایتی، فرانسه فیلم «سناومر» ساخته آلیس دیوپ را به اسکار فرستاد. این فیلم که اولین فیلم داستانی دیوپ است برنده شیر نقرهای و شیر آینده در جشنواره فیلم ونیز شد. فیلم قرار است در آمریکا نیز اکران شود و در جشنواره فیلم نیویورک و جشنواره فیلم لندن هم به نمایش درمیآید.
داستان فیلم درباره راما، استاد ادبیات و رماننویس است که از پاریس به سناومر میرود تا محاکمه لارنس کولی را ببیند و در مورد این پرونده بنویسد. کولی یک دانشجو و مهاجر سنگالی است که متهم است دختر ۱۵ ماهه خود را در ساحلی رها کرده تا جزر و مد او را با خود ببرد.
فیلمنامه این فیلم توسط دیوپ با همکاری آمریتا دیوید و ماری اندیائه نوشته شده و کابیجه کاگامه، گوسلاژی مالاندا ، والری درویل و ارولیا پتی در آن بازی میکنند.
کمیته انتخاب فیلم برای اسکار فرانسه ۵ فیلم را به عنوان فیلمهای نهایی انتخاب کرده بود که از آن میان در نهایت فیلمی را انتخاب کرد که در جشنواره ونیز درخشید. «یک صبح خوب» ساخته میا هنسن-لاو با بازی لئا سدو، درام «تمام وقت» ساخته اریک گراول با باری لوری کالامی، «بدترینها» ساخته لیز آموکا و رمن گورت و «دوباره پاریس را ببینید» ساخته آلیس وینوکور دیگر فیلمهای منتخب برای اسکار بینالمللی در کمیته انتخاب فرانسه بودند.
فلسطین نیز با فیلم «تب مدیترانهای» به اسکار میرود. فلسطین از سال ۲۰۰۳ تا کنون ۱۵ فیلم به اسکار بینالمللی معرفی کرده است.
این فیلم ساخته ماها حاج درباره پویایی دوستی مردانه و فشار زندگی در اشغال است. این فیلم درباره مردی به نام ولید به عنوان یک مرد خانواده است که افسردگی وی مانع از این میشود تا رویاهایش را برای نویسنده شدن دنبال کند و به مسیری کشانده میشود که تراژدی در انتظارش است.
«تب مدیترانهای» محصول مشترک فلسطین، آلمان، فرانسه، قبرس و قطر است.
کارگردان گفت ایده این فیلم ۵ سال پیش به ذهنش رسید و فیلمش را ساخته تا نشان دهد فلسطینیها تا چه حد با ناامیدی روبه رو هستند و هر جا زندگی کنند، چه در غزه، کرانه باختری، یا در مرزهای اشغالی توسط رژیم صهیونیستی و یا در تبعید، حس زندانی بودن آنها را رها نمیکند.
مکان فیلم در حیفا میگذرد و کارگردان تاکید کرده که حیفا برای تاریخی بودنش و این که در سال ۱۹۴۸ اشغال شد به عنوان مکان فیلم انتخاب شده و وی میخواست یادآور شود که این شهر در آن زمان به شهر ارواح بدل شد و مردمی که آنجا زندگی میکردند مجبور به ترک خانههایشان شدند.
با معرفی این فیلمها شمار کشورهایی که تکلیفشان برای اسکار روشن شده به ۶۱ کشور رسید. گرجستان، هند، لوکزامبورگ، لیتوانی، نیوزیلند، مقدونیه شمالی از دیگر کشورهایی هستند که در روزهای اخیر نمایندگان خود را معرفی کردهاند.
کارگردان «ترین حرفهای»:
تئاتر خدنگ سیاست نیست
امیرعلی ابراهیمی کارگردان «ترین حرفهای» درباره ویژگیهای این اثر نمایشی و ایده شکلگیری این نمایش توضیحاتی ارائه داد.
امیرعلی ابراهیمی نویسنده و کارگردان نمایش «ترین حرفهای» که این روزها در تماشاخانه هیلاج روی صحنه است درباره ایده شکلگیری این اثر نمایشی گفت: فعالیتهای گروه تولید «مربع» بر اساس فعالیت سالیانه است، مسیر گروه روی یک ایده ثابت و فعالیت یک ساله روی همان ایده است و اجرای «ترین حرفهای» بر مبنای شروعی است که در نمایش «ص. عه» تجربه کردیم؛ توصیف جهان از منظر انسانهایی خاص که برای من جذابیت روانشناسی داشت، بدین معنا که جهان طبیعی را از چشم یک فرد بگذرانیم و روایت کنیم، شخصیت تئودور در این نمایش فردی است که تمام زیستش توسط کارمند دولتی ثبت و ضبط شده است. این شدت فشار روانی از آگاهی چنین موقعیت دهشتناکی باعث تعریف جهان از منظری دیگر میشود و این امر انگیزه تولید این اثر بود.
وی درباره نام بردن از فلاسفه و سیاستمداران مختلف در این نمایش و رد یا تأیید نکردن هیچکدامشان توضیح داد: در نگاه ما تئاتر، خدنگ فلسفه یا سیاست نیست. ما اساساً در این اثر داریم با همه چیز شوخی میکنیم، شوخی کردن با امور سیاه و سنگین جهان امری غریب است و ما فاصله بین جدیت و قدرت را کم میکنیم.
ابراهیمی درباره شیوه کارگردانیاش بیان کرد: در نگاه من کارگردانی یک اثر بر مبنای خواست متن دراماتورژی شده، تعریف میشود و تلاش میکنم تمامیت نیاز مطلق متن را ارضا کنم، بر این مبنا تلاش کردم در کارگردانی گستره نگاه داشته باشم اما رگههای گفتمان «تئاتر طاعون» آنتونن آرتو که نگرشش برای من محترم و قدرتمند بوده در تمامی آثاری که پس از آگاهی از روشمندی وی داشتم، مشهود است. این کارگردان تئاتر درباره تأمین هزینههای نمایش و برنامههای پیش رو گفت: گروه تولید تئاتر «مربع» متکی به خود است و تا هیچ حمایت مالی و اعتباری از هیچ فردی دریافت نکردهایم. گروه تولید تئاتر «مربع» نگاهی سالیانه دارد، پس از پایان نمایش «ترین حرفهای» رویکرد جدید گروه به روابط عاطفی است. در سه اثر از سه منظر متفاوت به پدیده ارتباط عاطفی نگاه میکنیم و چشمانداز ما اجرای رپرتوارهای سالیانه نویسندگان جریان ساز تئاتر است، در قدم اول هم به رپرتوار سالیانه شکسپیر فکر میکنیم.
وی در پایان صحبتهایش متذکر شد: در «ترین حرفهای» هیچ آموزش، پیام آموزی، خلاصه گویی فلسفه و تاریخ و... اتفاق نمیافتد، اساساً در این اثر امری «نمایش» داده نمیشود، بلکه تمامی سیاهیهای موجود در فضای اثر، ریشههای فکری ایجاد کننده این سیاهیها و رخدادهای منوط به ایجاد اتمسفری برای آغاز این سیاهیها به استهزاء محکوم است. «ترین حرفهای» انتقام هنری از سیاهیهایی است که در جهان حقیقی توان از بین بردن آن را نداریم بنابراین در جهان تئاتر به مسخره میگیرمشان. همانگونه که جدی گرفتن یک جوک باعث اذیت شدن از شنیدن جوک خواهد بود، در فضایی که در حال تحقیر است، به دنبال دریافت جدی از اثر بودن نیز مخاطب را خواهد آزرد.