جامعه
منیره صالحی- اگر فرزندان متعددی داریم و یکی از آنان با نمرات بالایی درخشیده است نباید آنان را با یکدیگر مقایسه کنیم و از همه مهمتر نباید طوری رفتار کنیم که فرزند موفق احساس خودبزرگ بینی و غرور کند و فرزندان دیگر احساس حقارت کنند بلکه رفتار ما باید به نحوی باشد که سایر فرزندان تشویق شوند که در حد توانشان تلاش و کوشش کنند. از طرف دیگر بعضی از والدین ممکن است در این موقعیت فرزندانشان را با نیشخند، تمسخر، خشونت، آبروریزی، سرکوفت زدن، قهر و طرد کردن و اعطای القابی مثل بیعرضه، تنبل و… تنبیه کنند. اما این تنبیهها هر چند که موجب تخلیه غیراصولی بعضی از والدین است ولی تجربه نشان داده که برای کودکان و نوجوانان خونسردی به جای تلاش بیشتر، عقبافتادگی تحصیلی، فرار از مدرسه، ترکتحصیل، ایجاد یأس و ناامیدی، عصیان و نافرمانی را به بار میآورد. پس قبل از هر چیز خود را از این گونه رفتار پاک کنید البته اگر به آینده فرزند خود واقعا امیدوارید. زدن برچسب نه تنها هیچ كمكی برای پیشرفت تحصیلی دانشآموز نمیكند بلكه در اغلب موارد دانشآموز را از اشتیاق ادامه تحصیل و كسب موفقیت درسی هم باز میدارد. کم کم صدور كارنامههای دانشآموزان آغاز میشود و با توجه به سنین دانشآموزان، نحوه برخورد با نتایج تحصیلی این گونه دانشآموزان ضروری به نظر میرسد. یك برخورد نامناسب میتواند همه تلاشهای والدین، معلمان و مسوولان مدرسه را باناكامی روبهرو كند و به یقین این نتیجه مورد نظر هیچ یك از عوامل یاد شده نیست. اولیا بتوانند با مدارس در ارتباط باشند و مربیان مدارس از وجود چنین ارتباطاتی استفاده کرده و دانش آموزان را در ابعاد آموزشی و تربیتی بهتر یاری دهند. حقیقتاً علیرغم تلاش مدارس برای نزدیک کردن دیدگاههای خانواده ها با دیدگاههای مدارس در مسائل مربوط به آموزش و تربیت و رعایت نظم و انضباط، اما هنوز بسیاری از اولیاء از اشتباهات فرزندان خود در مقابل توقعات قانونی مدرسه حمایت می کنند و حاضر نیستند با مدرسه هم جهت باشند. در پی چنین مشکلاتی است که برخی از دانش آموزان با مربیان مدرسه خصوصا در دبیرستان ها احساس خصومت می کنند و اولیاء خود را حامی خود می پندارند. اما این وضعیت نه تنها کمکی به دانش آموزان نمیکند بلکه ممکن است آنها را در وضعیت بحرانی قرار داده و نتوانند از آموزش و تربیت خوب بهره مند شوند. لذا نویسنده 10 توصیه به اولیا گرامی دارد که امیدوار است مثمر ثمر واقع شود. 1- از قوانین و مقررات مدرسه حمایت کرده و در حضور فرزندتان آن قوانین و مقررات را محکوم نکنید. 2- با مسئولین مدرسه متواضعانه رفتار کنید و سعی نمائید آنها را درک کنید و در صورت لزوم پاسخگو باشید. 3- در صورت بروز مشکل، با مسئولین مدرسه در حضور فرزندتان، مجادله نکنید. 4- اگر فرزندتان معلمین و مربیان مدرسه را در حضور شما تحقیر کردند با آنها موافق نباشید. 5- اگر مدرسه و شرایط حاکم بر آن برای شما غیر قابل تحمل شد، بی سر و صدا مدرسه فرزندتان را عوض کنید و از هر گونه انتقام جویی بپرهیزید. 6- اگر فکر می کنید معلمی خوب تدریس نمی کند و شما هم نمی توانید شرایط را عوض کنید، فعلا صبر کنید تا در فرصت مناسب، تصمیم موثری اتخاذ کنید. 7- اگر در مدرسه برای فرزندتان مشکلی پبش آمده به مدرسه بروید و مشکل را از نزدیک بررسی کنید و اگر مجبور شدید راه قانونی را در پیش بگیرید و از مقابله به مثل و انتقام جویی بپرهیزید چون ممکن است در این صورت از حق خود محروم شوید. 8- فرزند خود را تشویق کنید تا قوانین و مقررات مدرسه را بپذیرد و به آن عامل باشد 9- همیشه مدرسه و مقام معلم را مورد ستایش قرار داده و آنها را ارزشمند بدانید. 10به فرزندان خود بگوئید، که برای آموزش و تربیت به مدرسه می رود و بطور موقت در آنجاست، برای همین نباید او گرفتار مسائل حاشیه ای شود و او را از هدف دور نماید.