انرژی
با گذشت بیش از چهار ماه از افتتاح یک مجتمع پتروشیمی، این مجموعه به دلیل عدم تامین اکسیژن توسط یک مجتمع دیگر، هنوز به تولید نرسیده است. درحالی که بیش از چهار ماه از افتتاح پتروشیمی سبلان می گذرد، تولید در این واحد پتروشیمی محقق نشده؛ موضوعی که از دست رفتن ارزآوری ماهانه ۳۴ میلیون دلار را به دنبال داشته است. گفته می شود که ۵۱ درصد از سهام این شرکت متعلق به هلدینگ پتروفرهنگ، بزرگترین هلدینگ موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان است. اردیبهشت سال جاری و در آخرین روزهای دولت دوازدهم پتروشیمی سبلان توسط رئیس جمهوری وقت و مسئولان صنعت نفت و پتروشیمی کشور افتتاح شد. در این مراسم مرضیه شاهدایی - مدیرعامل هلدینگ پتروفرهنگ - کل سرمایه‌گذاری برای اجرای متانول سبلان را ۴۰۶ میلیون دلار دانست و بیان کرد: ارزش محصولات این طرح پتروشیمی سالانه ۴۱۲ میلیون دلار است. بر اساس اعلام رسمی برای ساخت پتروشیمی سبلان ۴۰۶ میلیون دلار سرمایه گذاری شده که شامل ۳۱۶ میلیون دلار سرمایه‌گذاری ارزی و ۱۰ هزار و ۷۳۲ میلیارد ریال سرمایه‌گذاری ریالی است. تا روز افتتاح همه چیز به ظاهر خوب پیش رفت. اما تقریبا هیچکس از یک حلقه مفقوده مهم چیزی نمی‌گوید. هیچ خبری از نبود اکسیژن نیست، اما نخستین نشانه‌های بروز مشکل در آخرین روزهای اردیبهشت پدیدار شد. از ما اکسیژن نگیرید، خودمان لازم داریم! دقیقا در روز افتتاح پتروشیمی سبلان، سپهدار انصاری نیک - مدیرعامل پتروشیمی مرجان - خواستار عدم اجرای کاهش بیش از ۱۰ درصدی تولید در این واحد پتروشیمی برای رفع نیاز مجتمع سبلان شد و در این خصوص از شرکت ملی صنایع پتروشیمی و شرکت دماوند درخواست کرد که با در پیش گرفتن مدیریت جهادی و تلاش شبانه روزی زمینه تولید گاز اکسیژن در پتروشیمی دماوند برای رفع نیاز شرکت سبلان فراهم شود تا این شرکت در کوتاهترین زمان ممکن به ظرفیت اسمی خود برگردد. وی توضیح داد: در شرایط کنونی شرکت پتروشیمی سبلان در مرحله راه‌اندازی است، در حالیکه اکسیژنی برای ادامه تولید در این شرکت وجود ندارد. بنابر درخواستی که شرکت ملی صنایع پتروشیمی از ما داشت توافق شد که ما ۱۰ درصد کاهش ظرفیت بدهیم که البته ما در راستای منافع ملی و پشتیبانی و مانع زدائی از تولید همکاری کردیم. اما با توجه به تعهدی که به بازپرداخت وام سرمایه گذاری خارجی داریم تمایل داشتیم که در ظرفیت کامل کار کنیم و تعهدات ارزی مان را هر چه سریعتر به اتمام برسانیم و لذا من از همین جا از مسئولین به خصوص شرکت ملی صنایع پتروشیمی و شرکت پتروشیمی دماوند استدعا دارم که با در پیش گرفتن مدیریت جهادی و تلاش شبانه‌روزی زمینه تولید گاز اکسیژن را در پتروشیمی دماوند برای رفع نیاز شرکت سبلان فراهم کنند تا ما بتوانیم در کوتاهترین زمان ممکن به ظرفیت اسمی خودمان برگردیم. به عبارت ساده‌تر همان زمان مشخص بود که اکسیژن طبق برنامه تامین نخواهد شد و ظاهرا توافقاتی صورت گرفته بود تا با کاهش بخشی از ظرفیت پتروشیمی مرجان، سبلان فعلا در مدار تولید بماند و البته خبری از پتروشیمی دماوند نبود. سرمایه ای رها شده روی زمین با این تفاسیر این سوال وجود دارد که چطور مجموعه ای بدون در نظر گرفتن نیازهای اولیه افتتاح رسمی شده و حدود ۵۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری نادیده گرفته شود، به طوری که یک شرکت پتروشیمی آماده بهره‌برداری فقط به دلیل مشکل اکسیژن عملا امکان تولید نداشته باشد؟ پاسخ این سوال از مسوولان وزارت نفت و صنعت پتروشیمی کشور در حال پیگیری است.