صفحه اول
سازمان ملل متحد می گوید که جنگ و ناامنی در سال جاری ۲۷۰ هزار افغان را مجبور به ترک خانه های خود کرده است. براساس گزارش این آژانس، تعداد آواره گان داخلی به ۳،۵ میلیون تن رسیده است. سازمان ملل متحد می گوید پاکستان و ایران مرزهای خود را به روی افغان ها بسته اند بنابراین مردم در تلاش هستند تا به گونه غیرقانونی از مرز ها بگذرند. به گفته این آژانس با شدت درگیری ها در افغانستان عبور غیرقانونی از مرز ها افزایش یافته است.خشونت ها و درگیری های اخیر در افغانستان باعث افزایش مهاجرت غیرقانونی افغان ها به پاکستان و ایران شده است. از سوی دیگر پاکستان و ایران مرزهای خود را به سوی مهاجرت افغان ها در این دو کشور بسته اند. ایران و افغانستان بیش از ۹۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارند، معنیاش این است که تقریبا ممکن نیست بتوان جلوی واردشدن شهروندان افغانستان به ایران را گرفت. همان طور که در زمان صلح ممکن نبود، حالا در زمان جنگ هم ممکن نیست. «اسلامقلعه» گذرگاه مرزیای که اصلیترین مسیر از ایران به سمت هرات است، هفتهها پیش به دست طالبان افتاد. در نتیجه این اشغال، تعدادی از سربازان و همینطور کارکنان افغانستانی گمرک اسلامقلعه به ایران پناهنده شدند و نیروهای طالبان تا لب مرز ایران آنان را تعقیب کردند و حتی برای پسگرفتنشان با مرزبانی ایران وارد مذاکره شدند. در ماههای گذشته خیلیها افغانستان را به مقاصد مختلف ترک کردهاند. آنها که گذرنامه و ویزا داشتند و دستشان به دهانشان میرسید، از طریق مرزهای هوایی خارج شدند و بسیاریشان به مشهد آمدهاند. آنها که میتوانستند به صورت قانونی از مرزهای زمینی به ایران آمدهاند و مسیر مهاجرت غیرقانونی هم غیرقابل طیکردن نبوده است. جمهوری اسلامی ایران همواره ایجاد اردوگاه برای مهاجران خارجی را تکذیب کرده است. سیاست ایران اقامت مهاجران در میان مردم تا تایید درخواستهای اقامت یا انتقال آنها به مرز بوده است. اخیرا مدیرکل امور اتباع وزارت کشور هم یک بار دیگر تاکید کرده که ایران برای پذیرش مهاجران و آوارگان جدید اردوگاه فراهم نکرده و گفته اصولا به نظر نمیرسد که فضای افغانستان طوری باشد که موج آوارگی و مهاجران جدید به سمت ایران حرکت کنند بنابراین نیازی به تمهیدات در اینباره وجود ندارد. حتی اگر دولت اردوگاهی برای پذریش پناهندگان آماده نکرده باشد، فیلمهایی که از رسیدن پناهندگان غیرقانونی به مناطق مختلف ایران منتشر میشود نشان میدهد که فرار از افغانستان به سمت ایران یک چالش جدی است. موضوع تنها این نیست که در شرایط یک همهگیری مسری حضور اتباع خارجی در کشور میتواند هزینههایی علاوه بر هزینههای معمول پذیرش آوارگان جنگی به همراه داشته باشد. موضوع این است که نگرانیهایی درباره ورود اعضای گروههای تندرو و شاخههای تروریستی نزدیک به طالبان در میان آوارگان وجود دارد و این مساله بخصوص در شرایط فعلی میتواند موجب افزایش نگرانی باشد. همسایگان غربی ایران هم در اینمورد بشدت نگرانند. دیوار مرزی که ترکیه در مرزهای جنوبی خود با ایران احداث کرده است و دیوار مشابهی که یونان در حال احداث آن است نشان میدهد نگرانی درباره حرکت سیل آوارگان جنگ افغانستان از ایران به سمت غرب جدی است. ایران در جنگهای قبلی منطقه و در طول تمام ناآرامیها و درگیریهای سیاسی و اجتماعی همواره با آغوش باز پذیرای آوارگان و مهاجران قانونی و غیرقانونی بوده است. روشن است که هر دولتی که در کابل حاکم باشد، وقتی در ولایات نان، کار و آزادی وجود نداشته باشد، مهاجرت ادامه پیدا خواهد کرد و این موضع قابل پنهانکردن نیست.