بهشتی: همه ما نگران آینده کشورمان هستیم

 عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه مردم دغدغه باقی‌ماندن ایران را دارند، اظهار کرد: همه ما نگران آینده کشورمان هستیم و اگر می‌خواهیم ایران باقی بماند باید تشکل‌های جامعه مدنی را تقویت و برای آن تلاش کنیم.
علیرضا بهشتی در مراسم بزرگداشت روز دانشجو در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران با بیان اینکه ایده و آرمان پیشرفت از زمان برخورد گسترده ایران با دنیای متجدد در جان مردم خانه کرده است، اظهار کرد: این خواسته دست‌نیافتنی نیست، اما چرا پیشرفت نکرده‌ایم و عقب افتاده‌ایم؟ جامعه‌ای که آزاد باشد و نظام اجتماعی عادلانه مستقر شده باشد، آرزوی دیرینه مردم ما بوده است، اما هربار کانون‌های قدرت درون جامعه، پس از هر تلاش، نظام استبدادی را بازتولید کرده‌اند.
وی ادامه داد: هربار استبداد داخلی بر شرایط داخل کشور مستولی شد، نوعی هماهنگی و پشتیبانی نیروهای استعمارگر را در خارج مرزها هم به همراه داشته است. این امر سبب شده همواره در موضوع توسعه ایران پرسش از ناکامی کشورمان در رسیدن به آن، مطرح باشد. بهشتی با تاکید بر نسبت میان امید و هویت، تأکید کرد: ما نمی‌توانیم از امید دست بکشیم و نباید ناامید شویم. خیال خامی است اگر کسی فکر کند بدون داشتن سرمایه اجتماعی به توسعه مستمر همه‌جانبه و پایدار دست یابد. عرصه سرمایه اجتماعی جامعه مدنی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه یافته‌ها و پژوهش‌ها نشان می‌دهد توازن میان جامعه مدنی و حکومت برقرار نشود، توسعه به نتیجه نمی‌رسد، ادامه داد: بعد از تاسیس دولت شبه‌مدرن در یک‌صدسال پیش در ایران، شاهد تنگاهای ایجادشده از سوی دولت‌ها برای جامعه مدنی بوده‌ایم.
وی یادآور شد: امروز مردم ایران دغدغه باقی‌ماندن ایران را دارند. همه ما نگران آینده کشورمان هستیم. اگر می‌خواهیم ایران باقی بماند باید تشکل‌های جامعه مدنی را تقویت و به وسع خود در این زمینه تلاش کنیم.
بهشتی گفت: لازم نیست همه فعالیت ما در رساندن صدایمان به گوش حاکمیت‌ها خلاصه شود. اگر می‌توانیم از آنان که ممکن است در گرانی‌های پیاپی و کمرشکن غرق شوند، دست‌گیری کنیم. ما هم امیدواریم حاکمیت به فکر استفاده از سرمایه‌های بالقوه اجتماعی باشد اما تشکل‌ها و سمن‌ها و انجمن‌ها می‌توانند در زمینه ارتباطات افقی فعال باشند. عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: علاقه داریم که حاکمیت سرمایه‌های ملی را از حبس و حصر نجات دهند و از خیل جوانانی که از نسل ما بسیار توانمندی بیشتری دارند بهره مناسبی بگیرند. منتقد می‌تواند با نقد مشفقانه به تداوم حاکمیت‌ها کمک کنند و دیده‌ایم عاقبت کسانی که چنین منتقدانی را کنار زده‌اند چه شده است.