صفحه اول
فایننشال تایمز نوشت: استقرار نظامی دونالد ترامپ در سواحل ونزوئلا با هدف متقاعد کردن نیکلاس مادورو، رئیسجمهور این کشور، و حلقه نزدیک به او انجام شده است تا درک کنند ماندن در قدرت برایشان پرهزینهتر از کنارهگیری خواهد بود — به گفتهی چهرههای مخالف ونزوئلایی و تحلیلگران. در ادامه این مطلب آمده است: زمانی که ایالات متحده بزرگترین اعزام ناوها و جنگندههای خود به دریای کارائیب در بیش از سی سال اخیر را دستور داد، این مأموریت در ابتدا بهعنوان جنگ علیه قاچاقچیان مواد مخدر معرفی شد. بهدنبال آن، حملاتی برای نابودی قایقهای کوچک که رئیسجمهور آمریکا مدعی بود حامل مواد مخدر هستند، انجام گرفت. اما تمرکز مأموریت تغییر کرده است. اولویت کنونی، وادار کردن مقامهای ارشد دولت ونزوئلا به کنارهگیری، ترجیحاً از طریق استعفا یا انتقال قدرت توافقی است — اما با تهدیدی روشن مبنی بر اینکه اگر مادورو و حلقه نزدیکش به قدرت بچسبند، آمریکاییها ممکن است از نیروی نظامی هدفمند برای دستگیری یا کشتن آنان استفاده کنند. یکی از چهرههای مخالف ونزوئلایی که با این مذاکرات آشناست گفت:«استراتژی ترامپ بر اعزام نیروهای زمینی متمرکز نیست، بلکه بر نمایش برتری قاطع نظامی و استفاده از آن قدرت برای دستیابی به اهداف سیاسی تکیه دارد. هدف کاملاً روشن است: مادورو و نزدیکترین همدستانش باید به هر طریقی بروند — و بهزودی.» سخنگوی کاخ سفید، آنا کلی، در پاسخ به سؤال درباره این راهبرد گفت:«ترامپ آماده است از هر عنصر قدرت آمریکا استفاده کند تا جلوی ورود مواد مخدر به کشورمان را بگیرد و مسئولان این وضعیت را به دست عدالت بسپارد.» تامی پیگوت، معاون اصلی سخنگوی وزارت خارجه، افزود:«مادورو رهبر مشروع ونزوئلا نیست؛ او یک فراری از عدالت آمریکا است که امنیت منطقه را تضعیف کرده و جان آمریکاییها را به خطر انداخته است.» در ونزوئلا، بزرگترین ذخایر اثباتشده نفت جهان و همچنین منابع ارزشمند طلا، الماس و کولتان در خطر قرار دارد. این کشور آمریکای جنوبی که در قرن گذشته متحد ایالات متحده بود، از زمان هوگو چاوز — افسر سابق ارتش که انقلاب سوسیالیستی "بولیواری" را از سال ۱۹۹۹ تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۳ رهبری کرد — به مدار روسیه، چین و ایران کشیده شد. مادورو، راننده اتوبوس سابق آموزشدیده در کوبا و جانشین انتخابی چاوز، اکنون با جایزهی ۵۰ میلیون دلاری آمریکا برای سرش روبهرو است. برای ترامپ — که در ۹ ماه گذشته توجهی بیش از هر رئیسجمهور آمریکایی از زمان بیل کلینتون در دهه ۱۹۹۰ به نیمکره غربی نشان داده — ونزوئلا یک اولویت کلیدی است. او کاراکاس را پروندهای ناتمام میداند؛ چرا که در دوره اول ریاستجمهوریاش با وجود اعمال سیاست «فشار حداکثری» اقتصادی و به رسمیت شناختن دولت جایگزین اپوزیسیون، نتوانست مادورو را از قدرت برکنار کند. رایان برگ، رئیس برنامه قاره آمریکا در اندیشکده CSIS، گفت:«واضح است که مأموریت در حال تکامل به سمت یک عملیات برای فروپاشی یا تغییر رژیم است. هرچه بیشتر پیش میرویم، بیشتر بر این حساب باز میکنیم که مادورو از کاراکاس فرار کند و حلقهی ۲۵ تا ۵۰ نفرهی بالای چاویستها پاکسازی شود.» با افزایش فشار آمریکا، دولت ونزوئلا تلاش کرده با واشنگتن مذاکره کند و حتی طبق گزارشها پیشنهاد داده که قدرت از مادورو به معاونش دلسی رودریگز منتقل شود. وقتی روز جمعه از ترامپ پرسیده شد که مادورو برای کاستن از فشار واشنگتن چه امتیازهایی داده است، او پاسخ داد: «او همهچیز را پیشنهاد داده، درست میگویید. میدانید چرا؟ چون نمیخواهد با ایالات متحده دربیفتد.» ونسا نیومن، کارآفرین صنعت دفاعی ونزوئلا و فرستاده پیشین اپوزیسیون با ارتباطات نزدیک با دستگاه امنیتی آمریکا، گفت: «طرح فعلی، دستگیری نیکلاس مادورو است. یا دستگیری-کشتن یا دستگیری-بازداشت و انتقال او — به هر شکل ممکن.» منابع آگاه در واشنگتن از سختتر شدن موضع دولت در قبال ونزوئلا در ماههای اخیر سخن میگویند؛ بهویژه با قدرت گرفتن چهرههای تندرو فلوریدا همچون مارکو روبیو، وزیر خارجه، و سوزی وایلز، رئیس دفتر ترامپ. کسانی که اوایل امسال با کاراکاس مذاکره کرده بودند — مانند ریچارد گرنل، فرستاده ویژه — فعلاً کنار گذاشته شدهاند. یکی از مقامات سابق دولت ترامپ گفت:«استراتژی رئیسجمهور این است که مردم را در حالت بیتعادلی نگه دارد، و دقیقاً همین کار را درباره ونزوئلا انجام میدهد. او فردی تاکتیکی است که به فرصتها و موقعیتها پاسخ میدهد. گامهای بعدی هنوز در حال بررسیاند.» در همین حال، آمریکاییها به افزایش فشار ادامه میدهند. در هفتههای اخیر، تصاویر جنگندهها، ناوها و هواپیماهای نیروهای ویژه آمریکا بهطور گسترده در شبکههای اجتماعی منتشر شده است؛ موضوعی که برخی تحلیلگران آن را نشانهی جنگ اطلاعاتی هماهنگشده واشنگتن برای ترساندن حلقه درونی چاویستها میدانند.