صفحه آخر
آکادمی سوئدی روز گذشته «لاسلو کراسناهورکایی»، رمان‌نویس ۷۱ساله اهل مجارستان را به عنوان صد و هجدهمین برنده نوبل ادبیات معرفی کرد. «لاسلو کراسناهورکایی» (László Krasznahorkai) نویسنده مجارستانی برای «آثار تأثیرگذار و الهام‌بخش او که در میان وحشت آخرالزمانی، قدرت هنر را دوباره تأیید می‌کند» به عنوان برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۵ برگزیده شد. وبسایت جایزه نوبل همزمان با اعلام این نویسنده به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات امسال نوشت که «لاسلو کراسناهورکایی» نویسنده حماسی بزرگی در سنت اروپای مرکزی است که مشخصه آثارش پوچ‌گرایی و افراطِ غریب است و با این حال توانایی‌های او به این‌جا محدود نمی‌شود، چراکه او با نگاهی به شرق، لحنی تامل‌برانگیزتر و دقیق‌تر را نیز برمی‌گزیند. «گاردین» نوشت، کراسناهورکایی به‌خاطر رمان‌های ویران‌شهری و غم‌زده خود شناخته می‌شود؛ آثاری که جوایز بی‌شماری از جمله جایزه ملی کتاب آمریکا در سال ۲۰۱۹ برای ادبیات ترجمه‌شده و جایزه بین‌المللی من‌بوکر در سال ۲۰۱۵ را به‌دست آورده‌اند. چندین اثر او، از جمله رمان‌های «تانگوی شیطان» و «اندوه مقاومت» در فیلم‌های بلند سینمایی مورد اقتباس قرار گرفته‌اند. لاسلو کراسناهورکایی در سال ۱۹۵۴ در «دیولا» واقع در مجارستان به دنیا آمد و نخستین‌بار با رمان نخست خود در سال ۱۹۸۵ با عنوان «تانگوی شیطان» (Sátántangó) نام خود را مطرح کرد؛ رمانی روایتی تیره و هیجان‌انگیز از جامعه‌ای روستایی که در حال فروپاشی است ارائه می‌کند. این رمان تقریبا سه دهه بعد، در سال ۲۰۱۳، موفق شد جایزه «بهترین کتاب ترجمه‌شده» به زبان انگلیسی را به‌دست آورد. «کراسناهورکایی» که اغلب پساساختارگرا یا پست‌مدرن توصیف می‌شود، به‌خاطر جملات بلند و پیچیده خود، درون‌مایه‌های مالیخولیایی و ویران‌شهری و شدت و انسجام بی‌امان قلمش شناخته می‌شود؛ ویژگی‌هایی که باعث شده منتقدان او را با گوگول و کافکا مقایسه کنند. رمان «تانگوی شیطان» توسط «بلا تار» به فیلمی هفت‌ساعته تبدیل شد؛ همکاری‌ای که آغازگر رابطه‌ای خلاقانه و طولانی‌مدت میان کراسناهورکایی و تار بود.