هنر «سیا» در شکل دهی افکار عمومی ایرانیان

  یک نمونه از اقدامات سیاه و تاریک غرب و بویژه آمریکا و انگلیس در خیانت به ایران، کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ است.عوامل و اقدمات مختلفی برای موفقیت کودتا دست به دست هم دادند تا دولت منتخب ملت ایران سقوط کند و راه برای استبداد داخلی و استعمار خارجی هموار شود. «احمد عارفخانی» نویسنده کتاب اندیشه های سیاسی مقام معظم رهبری و کارشناس حوزه  رسانه و سیاست در یادداشتی به بررسی نقش آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد پرداخته است که این یادداشت به شرح زیر می باشد:
یکی از ابزار های مهم که کمتر به آن پرداخته شده است موضوع استفاده از ظرفیت هنر آمریکایی در موفقیت کودتای ۲۸ مرداد است.
آمریکایی ها در کنار اقدامات گوناگون از جمله تطمیع، تهدید، تبلیغات، فشار داخلی و خارجی از یک ظرفیت بسیار مهم دیگر به نام «هنر» استفاده کردند.
آمریکایی ها به خوبی درک کردند در کنار اقدامات فیزیکی نیاز به ابزار قدرتمند هنر دارند تا از این ظرفیت نیز برای فشار بر افکار عمومی بهره ببرند، در این مقطع بخش هنری سی. آی. ایِ آمریکا وارد ماجرای کودتا شد و تلاش کرد به شیوهای مختلف و از روشهای گوناگون همزمان با سایر اقدامات طراحان کودتا، بر افکار عمومی مردم ایران تاثیر گذار باشد.
رهبر انقلاب در دیدار جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر در اول مرداد سال ۱۳۸۰ درباره نقش بخش هنری سازمان سیا تصریح کردند که «آن بخش مورد توجّه من این است: «کیم روزولت» می‌گوید وقتی ما به تهران آمدیم، یک چمدان بزرگ پُر از مقاله‌هایی که نوشته شده بود و باید ترجمه می‌شد و در روزنامه‌ها به چاپ می‌رسید، و نیز کاریکاتورهایی را با خودمان آوردیم! شما فکرش را بکنید، دستگاه سی. آی. ایِ امریکا برای ساقط کردن حکومتی که با آنها ناسازگار بود و منافع آنها را تأمین نمی‌کرد؛ حکومتی که به آراء مردم متّکی بود - برخلاف همه حکومت‌های دوران پهلوی، این یک حکومت ملی بود که قانونی و با آراء مردم بر سر کار آمده بود - تحت عنوان این‌که ممکن است پشت پرده آهنین شوروی برود، از همه ابزارها - از جمله از ابزار هنر - علیه آن استفاده کرد.»
همچنین رهبر انقلاب در ادامه این دیدار تاکید کردند که «اتفاقاً دو، سه سال پیش نیز ایتالیایی‌ها کتابی نوشتند که به فارسی هم ترجمه شده است؛ آن‌جا هم به وجود بخش هنری سازمان سیا و فعّالیت‌های گوناگونش اشاره شده است. »
در کودتای ۲۸ مرداد، آمریکایی‌ها از ابزارهای هنری مانند کاریکاتور و مطبوعات برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و زمینه سازی برای کودتا استفاده کردند. آنها با چاپ کاریکاتورهای تمسخرآمیز از مصدق و انتشار آن در روزنامه‌ها، چهره او را مخدوش و او را در نظر مردم بی‌اعتبار جلوه دادند. سازمان سیا با سفارش کاریکاتورهایی از مصدق و انتشار آنها در مطبوعات، سعی در تخریب وجهه او داشت. این کاریکاتورها معمولاً مصدق را فردی ناتوان، بی‌کفایت و مضحک نشان می‌دادند.
مطبوعات نیز به عنوان ابزاری برای جنگ روانی و تبلیغات مورد استفاده قرار گرفتند. رسانه‌های حامی کودتا با حملات شدید به مصدق، او را به ارتباط با کمونیست‌ها، خیانت به کشور متهم می‌کردند.
رسانه ای مانند رادیو هم برای پخش پیام‌های تبلیغاتی و تحریک مردم ضد مصدق به کار گرفته شد. پیام‌ها و سخنرانی‌هایی که به طور مداوم پخش می‌شد، سعی در القای این ایده داشتند که مصدق خطری برای کشور و اسلام است.
بخش هنری سیا با استفاده از ابزارهای تبلیغاتی، به ویژه انتشار گسترده اعلامیه‌ها و شایعات، سعی در ایجاد فضای بی‌اعتمادی و ناامنی در جامعه داشت. این اقدامات با هدف تضعیف دولت مصدق و ایجاد زمینه برای تغییر رژیم انجام می‌شد.
همچنین با انتشار اخبار و اطلاعات جعلی، بخش هنری سیا در تلاش بود تا جو روانی جامعه را به نفع کودتا تغییر دهد. این اقدامات شامل پخش شایعاتی مبنی بر فساد دولت و بی‌کفایتی مصدق، و همچنین بزرگنمایی اختلافات داخلی در دولت بود.
بخش هنری سیا با استفاده از روش های روانی، سعی در تحریک احساسات عمومی و جلب حمایت مردم از کودتا داشت. این اقدامات شامل استفاده از شعارهای تحریک‌آمیز و انتشار تصاویر و گزارش‌های اغراق‌آمیز از وضعیت کشور بود.
با انتشار حکم عزل مصدق و پخش آن در بین مردم، بخش هنری سیا توانست اقتدار دولت را زیر سؤال ببرد و زمینه را برای اقدامات بعدی فراهم کند. این اقدام با هدف ایجاد بی‌ثباتی و آشفتگی در جامعه انجام شد.
همچنین با پخش اعلامیه‌ها و شایعات، بخش هنری سیا توانست بخشی از ارتش را که تحت تأثیر جو روانی ایجاد شده قرار گرفته بود، به سمت کودتا سوق دهد. این همراهی ارتش، نقش مهمی در موفقیت کودتا ایفا کرد.
دونالد ‌نیوتن ویلبر  که یکی از سازمان‌دهنده‌های اصلی عملیات آژاکس بود. در سرتاسرِ عملیات با گروه هنری سیا برای تبلیغات منفی علیه مصدق، همکاری نمود(سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی).
به طور خلاصه می توان گفت، بخش هنری سیا با استفاده از شیوه های تبلیغاتی و پروپاگاندا، توانست جو روانی جامعه را به نفع کودتا تغییر دهد و دولت مردمی مصدق را ساقط کند.