صفحه اول
با انتشار خبری جعلی درباره احتمال فعالسازی مکانیسم موسوم به اسنپ‌بک از سوی تروئیکای اروپا، جدالی مجازی و رسانه‌ای میان موافقان و مخالفان توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ شکل گرفته است. در این خبر آمده بود که آلمان قصد کلید زدن این مکانیسم را دارد. بر اساس خبری که تا کنون به صورت رسمی تائید نشده، آلمان قصد دارد روز سه‌شنبه ۱۵ ژوئیه همراه با فرانسه و انگلستان نامه مورد نظر برای این اقدام را به شورای امنیت ارسال کند. با مرور مواضع و تحلیل‌ها می‌توان گفت تقریبا موضع‌گیری‌ها در این باره، به دو بخش تقسیم می‌شود و حد وسطی ندارد. آن‌هایی که تحلیلی میانه ارائه می‌دهند، در اقلیت هستند. در صورتی که توافق برجام ادامه پیدا می‌کرد، تمام قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت که در دهه هشتاد ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد علیه ایران به عنوان تهدیدی برای صلح و امنیت بین‌الملل صادر شده بود، در اکتبر ۲۰۲۵ از حالت تعلیق در می‌آمد و به طور کامل لغو می‌شد. الان نیز این امکان وجود دارد اما به دلیل از کار افتادن توافق هسته‌ای و تحولاتی مانند خروج ترامپ از برجام، تیرگی روابط ایران و اروپا پس از آغاز جنگ اوکراین و وقایع پس از هفت اکتبر، طرف اروپایی به دنبال این است که اجازه ندهد قطعنامه‌های ایران لغو شود. به همین دلیل می‌خواهند قبل از این که امکان این کار را از دست بدهند، قطعنامه‌های شورای امنیت را برگردانند. اصل درگیری سیاسی، مجازی و رسانه‌ای بر سر این موضوع، میان اصلاح‌طلبان و تندروهاست. در واقع، اختلاف قدیمی آنان بر سر نگاه به حوزه دیپلماسی بار دیگر سر باز کرد. در سطح رسانه‌ای، یک طرف روزنامه‌هایی مانند کیهان، وطن امروز و سایت‌هایی مانند رجانیوز قرار دارند. در طرف مقابل، هم‌میهن، سازندگی، اعتماد و رسانه‌های مستقل و رسانه‌های اصلاح‌طلب ایستاده‌اند. در سطح مجازی و به طور مشخص توئیتر (ایکس) نیز صف‌آرایی به همین شکل است. اکانت‌های حقیقی و ناشناس حامی جریان سیاسی سعید جلیلی، جبهه پایداری و علی‌اکبر رائفی‌پور در زمره منتقدان هستند و در طرف مقابل، کاربران حقیقی و ناشناس جریان اصلاح‌طلب. کارشناسان این حوزه که در فضای شبکه‌های اجتماعی فعال هستند تقریباً در میانه جدال قرار می‌گیرند.