رسانه‌های امید بخش

 جواد بیدختی- رسانه‌ها و ارتباط با افكار عمومي بايد نقش‌ها و كاركردهايي را ايفا كنند تا بتوانند رضايت مخاطبان را با توجه به شناخت ضرورت‌ها و نيازهاي آنها به دست آورند. وظیفه امروز رسانه‌ها بیان دستاوردهای نظام و امیدبخشی به جامعه است و باید دقت کرد تا در سنگر دشمن قرار نگیریم، چراکه هدف آنها فقط تخریب وحدت و تزریق ناامیدی است. با این همه مطبوعات و رسانه‌های جمعی در کشور به جای اینکه  خوشایندهای مردم را القا کنند باید اطلاعات به مردم بدهند باید علم مردم را و قدرت تفکر را به مردم اضافه کنند. اگر تمام رسانه‌های یک جامعهٔ  در فکر این باشند که خوشایندها مردم را بیفزایند و نه قدرت تفکر و علمشان را ، در این صورت رسانه‌ها خدمتی نکردند.
در وضعیت و ساختار کنونی جامعه،رسانه ها نقش مهمی در ارائه مطالب به مخاطبان خود دارند. بى تردید رسانه، چه نوشتاری و چه گفتاری، برای ایفای نقش خود وظایفی دارد که باید آنها را- اگر نگوییم به بهترین وجه ـ لااقل در حدّ امکان خوب انجام دهد و برای ادای درست وظایف و مسئولیت‌های خود نیازمند الگوگیری از کسانی است که این وظایف را به احسن وجه انجام داده و راه خود را به درستی پیموده و از بیراهه رفتن پرهیز کرده‌اند.
یکی از مصداق های حقیقت که گزیده ترین ویژگی انسانی است، صداقت، درستی و راستی است. قرآن تأکید می کند: )اتّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصّادِقینَ. این فضیلت در حدی است که امام صادق(ع) فرموده اند: «اِنَّ الصادقَ أَوّلُ مَن یُصَدَّقُه الله عزَّوجل؛نخستین کسی که راست گو را تصدیق می کند، خداوند بلند مرتبه است». نیز آن حضرت یادآور شده اند که نماز خواندن و روزه گرفتن افراد، شما را فریب ندهد؛ زیرا چه بسا مرد با آنها چنان انس می گیرد که اگر این دو را وانهد، دچار هراس گردد؛ ولی آنها را به راستگویی و امانت داری بیازمایید. آن فروغ ششم امامت متذکر شده اند: این ویژگی باید از حدّ زبان، بیان و تبلیغ به عرصه عمل و کردار برسد و البته آنها که واقعاً لسان صادقی دارند، اعمال و رفتار خویش را از هر گونه آلودگی پاک سازند.
حضرت علی(ع) هم می فرمایند: «صدق و راستی، استوارترین پایه های ایمان است». البته به فرمایش آن امام همام، «راست ترین سخن آن است که زبان حال به آن گویا باشد؛ زیرا لسان درون، صادق تر است».
به راستی، اگر مطبوعات این فضیلت را زیر بنای تلاش های فکری، فرهنگی و تبلیغی خویش قرار دهند و در گفتار، رفتار و برنامه های خود «صدق» را در نظر گیرند، بسیاری از آشفتگی های حاکم بر روابط اجتماعی و تصوّرات نادرست مردم بر طرف می شود، زمینه های سعادت و سلامتی روانی جامعه فراهم می آید و دریچه های کمال به روی مردم گشوده می شود.
گام نهادن بر نردبان کمال و بالندگی روح، همگام گردیدن با خوبان و پاکان، آبادانی ایمان و معنویت، تقویت امنیت روانی و آسایش فکری مردم، رعایت حقوق واقعی آحاد جامعه، آبیاری ریشه های فضیلت، جلب اعتماد عمومی، ترویج مکارم، رهایی از اسارت های شیطانی و نزدیکی به رحمت و برکات الهی، وظیفه رسانه هاست.
گزارش ها و خبرها و مقاله هایی که ریشه در راستی دارند، از عظمت روحی خبر می دهند و کسانی که به این مهم همت می گمارند، درج حقیقت را نه تنها ضعف کار خویش نمی دانند، بلکه نشانه عزّت و صلابت تلقی می کنند. نشریات راست گو معمولاً به وسیله افراد شجاع، دل سوز، صریح، با اخلاص، کم طمع و خالی از تعصب های نادرست و حبّ و بغض های غیر الهی، اداره می شوند. در مقابل، نشر اکاذیب آن هم با ظاهری فریبنده، معمولاً به وسیله افرادی صورت می گیرد که شخصیت رشد نیافته ای دارند، طمع کارند، لجوج و گرفتار تعصب های نابخردانه و غلط هستند.
دست اندرکاران رسانه هایی که خود را به صفت راستی می آرایند، باید مراقب شیطان ها باشند که مترصد ربودن چنین گوهری از دستشان هستند. پس دقت هایی بایسته است تا مبادا آفت ها به این متاع ارزشمند آسیب برسانند و آن را از درون بپوسانند. این موانع، گاهی از درون تشکیلات همچون موریانه ای سر بر می آورند و گاهی ارتباط های نادرست و حساب نشده به آن لطمه می زنند. یکی از مهم‌ترین وظایف و شاید اولین وظیفه رسانه ها، چه رادیو و تلویزیون و چه مطبوعات، روشن ساختن افکار عمومی و بالا بردن سطح معلومات و دانش مردم درباره مسائل جامعه است؛ وظیفه‌ای که جز با صداقت و خیرخواهی مردم، عملی نمی شود.