افزایش اقتدار سازمان شانگ‌های

 بهنود مرتضوی - سران سازمان همکاری شانگهای با عضویت کامل ایران در این پیمان موافقت کرده‌اند. به این ترتیب ایران عضو اصلی نهم این سازمان خواهد شد.ایران عضو ناظر بود و درخواست قبلی این کشور برای عضویت دائم رد شده بود.در ماه‌های گذشته روسیه که از اعضای اصلی پیمان شانگهای است از عضویت ایران حمایت کرده بود.حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه ایران، در توییتی این عضویت را «عضویت راهبردی» توصیف کرده که به گفته او «تاثیر مهمی بر روند همکاری‌های همه‌جانبه ایران در راستای سیاست همسایگی و آسیامحور» خواهد داشت.این موفقیت دیپلماتیک در زمان ویژه‌ای نیز به دست آمده است. سرنوشت مذاکرات احیای برجام روشن نیست و ایران، آمریکا را به زیاده‌خواهی متهم می‌کند. تحریم‌های آمریکا همچنان ایران را آزار می‌دهند. و به رغم سرسختی ایران در مذاکرات، نه تنها از انزوای بیشتر تهران خبری نیست، بلکه حتی ایران موفق شده از انزوای قدیمی هم بکاهد.
حضور در اجلاس شانگ‌های یکی از بهترین فرصت‌ها برای جلب حمایت این سازمان از مواضع ایران است و همزمان دیپلماسی بین المللی را تقویت خواهد کرد و برای همین در کاربرد سازمان نیز تاثیراتی مثبت خواهد داشت.عضویت ایران در سازمان به شکل رسمی برای امنیت آسیای مرکزی و خاورمیانه نیز مهم است و همزمان پشتیبانی چین و روسیه در این زمینه اهمیت وافری دارد. از سوی دیگر در زمینه امنیتی و مبارزه با تروریسم ایران یکی از موثرترین و موفقترین کشور‌ها در این عرصه‌ها و تضمین امنیت و مبارزه با پدیده شوم تروریسم بوده است و این‌ها مسایلی است که از دیدگاه دیگر اعضای رسمی سازمان پنهان نیست.
با نظرداشت مرز‌هایی که کشور‌ها با یکدیگر دارند طبیعتا تروریسم یک دشمن مشترک برای آن‌ها محسوب می‌شود و این شامل خود چین هم هست که مرزهایش بار‌ها در معرض خطر تروریسم بوده است و طبیعتا وجود قدرت‌هایی نظیر ایران در این سازمان اقتدار امنیتی آن را به مراتب بیشتر خواهد کرد و برای کشور‌ها امنیت به بار خواهد آورد.از زمان تاسیس این سازمان در سال ۲۰۰۱ میلادی در شهر شانگ‌های چین، ایران همکاری هایش را با این گروه منطقه‌ای که امروزه وظایف بین المللی نیز بردوش دارد، در یک روند هم افزایی ادامه داده است و بسیاری از کشور‌های عضو رسمی سازمان بر این باورند که عضویت ایران و افزودن بر شمار اعضای سازمان می‌تواند قدرت منطقه‌ای و جهانی سازمان را بیش از پیش کند.
ایران دارای یک جایگاه مهم در منطقه است و بخصوص برای راه ابریشم نوین چین از شرایط بسیار خوبی برای همکاری‌ها برخوردار است. برای همین انتظار می‌رود که اعضای رسمی سازمان از جمله چین و روسیه نیز این مساله را به طور جدی تری مد نظر قرار دهند و لازم است جایگاه مطلوب منطقه‌ای ایران باز هم تقویت شود و باید به این موضوع بهای بیشتری داده شود.برای همه کشور‌های منطقه‌ای مرتبط با سازمان همکاری شانگهای، عضویت رسمی یک مساله مهم است، اما از آن مهمتر اینکه افزودن بر تعداد اعضا قدرت و اقتدار این سازمان را افزایش می‌دهدو این در راستای منافع کشور‌های منطقه است که خواستار نفوذ فزاینده غرب به ویژه آمریکا نیستند.اعضای سازمان با وسعت گرفتن سازمان از مزایای مکمل یکدیگر بهره‌مند خواهند شد. برای مثال ایران به دلیل داشتن منابع غنی انرژی و نفت و گاز طبیعتا یک مهره و وزنه مهم در سازمان همکاری شانگ‌های خواهد بود و همکاری بیشتر سازمان با ایران و تهران با سازمان همکاری شانگ‌های و تقویت نقش ایران در راه ابریشم برای همه طرف‌ها سودمند خواهد بود.
افزون بر این طرفین می‌توانند همکاری‌های تجاری و اقتصادی و امنیتی خود را نیز گسترش دهند. الان ایران و چین دارای روابط مشارکتی راهبردی هستند و برد اساس توافقات طرفین قول داده شده است که مفاد مربوط نیز اجرا شود و همکاری‌های آن‌ها در بخش‌های اقتصادی و انرژی نه برای ایران بلکه برای چین هم اهمیت دارد.از دیدگاه کشور‌های عضو سازمان از جمله ایران به عضو ناظر، سازمان همکاری شانگ‌های به تدریج به یک قدرت برتر منطقه‌ای بخصوص در آسیای مرکزی و حتی خاورمیانه و کل آسیا تبدیل خواهد شد و یک نیروی قوی مانند ناتو خواهد بود.
این سازمان در واقع وقتی مانند ناتو شود یکی از وظایفش جلوگیری از نفوذ آمریکا در منطقه خواهد بود و برای همین یکی از خواست‌های تهران این است که ایران هم عضو رسمی سازمان شانگ‌های شود که در آینده قدرتی در برابر آمریکا خواهد بود.گستردگی سازمان همکاری شانگ‌های می‌تواند باعث تقویت همکاری‌های سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی و حتی فرهنگی طرفین شود و به همین سبب ایران با کشور‌های دیگر در چارچوب همین سازمان همکاری و رایزنی می‌کند.
اگر ایران عضو سازمان شود قدرت سازمان در خاورمیانه بیشتر خواهد شد و سپس شمار بیشتری از کشور‌ها خواستار عضویت رسمی خواهند شد و ایران از هم اکنون آماده است در زمینه‌های اقتصادی، سرمایه گذاری و تجارت و همچنین انرژی با کشور‌های این سازمان همکاری نزدیک داشته باشد. امتیازاتی در این زمینه‌ها به آن‌ها بدهد تا بتواند عضو رسمی سازمان شود.