روزنامه کائنات
4

جامعه

۱۳۹۹ شنبه ۸ آذر - شماره 3791

آنفلوآنزای پرندگان جدی است؟

 مهستی شاهرخی- مدتی است که نام آنفلوآنزای پرندگان دوباره بر سر زبان ها افتاده است و چون انسان تماس زیادی با این گونه حیوانات دارد نگرانی هایی نیز بین مرندم شکل گرفته است اما ترس و نگرانی همواره به دلیل نبود آگاهی و شناخت درست از ویروس و بیماری شکل می گیرد.
دیروز خبر آمد که نتیجه آزمایشات انجام شده از سوی سازمان دامپزشکی کشور نشان می دهد که علت مرگ چند بال از پرندگان وحشی در تالاب ازباران شهرستان فریدونکنار ابتلا به بیماری آنفلوانزای پرندگان است.
آنفلوآنزای پرندگان، بیماری تنفسی، واگیردار ویروسی طیور اهلی، صنعتی و سایر پرندگان است که به وسیله ویروس های تیپ A آنفلوآنزای پرندگان ایجاد می شود. بیماری آنفلوآنزای طیور در پرندگان به دو فرم بالینی بسیار بیماری زا (فوق حاد) مانند تحت تیپ های HSN1 و H5N8 و کم بیماری زا (کم حدت) مانند H9N2 مشاهده می شود. فرم بسیاری بیماری زا، می تواند در پرندگان تا صددرصد تلفات بدهد. البته فرم کم بیماری زا (H9N2)، اگرچه تلفاتی ایجاد نمی کند ولی اگر عفونت تنفسی ناشی از این قبیل ویروس ها توسط سایر ویروس ها یا باکتری های تنفسی تشدید شود، تلفات زیادی به بار می آورد.
اغلب ویروس های عامل آنفلوآنزای انسانی توسط ویروس های تیپ A آنفلوآنزا ایجاد می شود. همچنین ویروس های تپی A آنفلوآنزا، علاوه بر پرندگان و انسان در دام هایی مانند سگ و گربه، خوک، اسب و شتر نیز بیماری تنفسی آنفلوآنزا به وجود می آورد ولی خوشبختانه سدی میان گونه ای بین ویروس های آنفلوآنزای انسان و سایر پرندگان و دام ها وجود دارد و به راحتی این ویروس ها از گونه ای به گونه دیگر انتقال نمی یابند.
با توجه به سد میان گونه ای ویروس های آنفلوآنزا، انسان به دو شکل به ویروس های آنفلوآنزای پرندگان آلوده می شود. روش قدیمی یا کلاسیک، عبارت از انتقال یا جابجایی هر دو ویروس های آنفلوآنزای پرندگان و انسان به یک گونه دامی واسط مانند خوک و گراز است. این دام ها، توانایی مخلوط کردن ژن های ویروس های آنفلوآنزای انسان و پرندگان را دارند. به عبارتی دیگر در اثر بازآرایی یا آرایش مجدد ژن های آنفلوآنزا در سلول های پوششی نای خوک، ویروس های پرندگان توانایی انتقال به افراد انسانی را پیدا می کنند.
اما روش غیرکلاسیک، انتقال مستقیم ویروس های پرندگان به افراد انسانی است که بر اساس تئوری سد میان گونه ای به راحتی قابل انتقال نیست و افراد انسانی فقط زمانی به شکل مستقیم به ویروس های پرندگان آلوده می شوند که تماس نزدیک به نسبت طولانی با پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا در اوج بیماری داشته باشند.
 با توجه به توضیحات داده شده مرغداران، کارگران و کارکنان مرغداری ها و سایر طیور صنعتی مانند بوقلمون، اردک، شتر مرغ و بلدرچین و ... و همچنین پارک های پرندگان و دامپزشکان با احتمال زیادی برای درگیر شدن با ویروس های قابل انتقال به انسان مواجه اند.
تمامی ویروس های آنفلوآنزای پرندگان مانند H7N7، H5N7، H5N1 و H5N6 که تاکنون به شکل مستقیم، از پرندگان به انسان ها منتقل شده اند، با وجود داشتن میزان کشندگی بالا برای افراد انسانی، توانایی انتقال فرد به فرد یا انتشار در جوامع انسانی را ندارند.
علائم آنفلوآنزای پرندگان یا مرغی در افراد انسانی مشابه آنفلوآنزای انسانی است. به علاوه میزان کشندگی ویروس هایی مانند H5N1 برای افراد انسانی بیشتر است.
 هیچ خطری برای خانواده های ایرانی وجود ندارد ولی هموطن های روستایی در صورت مشاهده در حال تلف شدن طیور روستایی و خانگی، نباید آنها را با ذبح اضطراری مصرف کنند. خانواده های روستایی توجه داشته باشند که لاشه پرندگان تلف شده را در اختیار سگ و گربه های شان قرار ندهند و در اولین فرصت آن را با استفاده از دستکش و ماسک ایمنی، در گودالی دفن کنند و روی آن آهک و آب بریزند و با نیم متر خاک بپوشانند. خانواده های روستایی طیور خود را در فضای باز رها نکنند. شکارچیان پرندگان مهاجر آبزی نیز از شکار آنها خودداری کنند.

 

ارسال دیدگاه شما

عنوان صفحه‌ها
30 شماره آخر
بالای صفحه