چرا از کنسرت‌های آنلاین خبری نیست؟

 از بهمن ماه سال گذشته که شیوع ویروس کرونا در کشور اعلام رسمی شد، تقریبا کلیه فعالیت‌های جمعی از جمله رویدادهای فرهنگی و هنری به تناوب تعطیل شدند. در اوایل هنوز امیدی برای پایان زودهنگام کابوس کرونا وجود داشت ولی رفته رفته این امید از بین رفت تا بشر به مرور به وضعیت پیش آمده عادت کند و به اجبار به شرایط جدیدش تن دهد.
تعطیلی کنسرت‌ها و کلاس‌های آموزشی در مدت ۹ ماه، اهالی موسیقی را به یکی از آسیب پذیرترین اقشار جامعه در ایام کرونا بدل و مسیرهای اصلی کسب درآمد این افراد را مسدود کرد.
در این روزها و با آغاز دو هفته تعطیلی و محدودیت کرونایی و همچنین لغو طرح های پیشنهادی برای برگزاری کنسرت های حضوری در ایام کرونا، می توانست فرصتی مناسب برای ازسرگیری کنسرت های آنلاین تلقی شود؛ رویدادی فرهنگی ـ هنری که در صورت تحقق، روحی تاره را به فضای موسیقایی کشور، هنرمندان و مردم می بخشد.
ساکنان شهرهای قرمز از جمله پایتخت، نخستین روزها از دو هفته اعلام شده برای برگزاری طرح جدید محدودیت های کرونایی را می گذرانند و چند روزی است که برخی  دستگاه های متولی امر فرهنگ و هنر از جمله صداوسیما، پلتفرم ها، شبکه های مجازی و... در پی همسو کردن برنامه های خود با این تعطیلات و حرکت به سمت فراهم کردن شرایطی برای راحت تر گذراندن دوران قرنطینه و همراهی با مردم هستند؛ تجربه ای که پیشتر خصوصا در موج اول شیوع کرونا در کشور شاهد بودیم.
در موج اول کرونا و در امتداد آن، موسیقی همواره از جایگاه ویژه ای برای همراهی با مردم برخوردار بود.
ورود موسیقی به قرنطینه که از نواختن روی پشت بام ها و بالکن ها آغاز شده بود، حالا به کمک فضای مجازی، همزمان توسط میلیون ها بیننده قابل دسترسی بود و در ادامه هم این اجراهای ساده خانگی، به کمک برخی سازمان های متولی از جمله شهرداری و وزارت ارشاد، شکل برنامه ریزی شده تری به خود گرفت و جایش را به اجرای کنسرت های آنلاین رایگان داد.
هرچند با پایان موج اول، تا حد زیادی از وجه احساسی این فعالیت‌های خودجوش کاسته شد و این بخش هم مانند بسیاری از حوزه های دیگر جامعه، رنگی از تجارت به خود گرفت و به مرور برخی از اجراهای آنلاین به سمت پولی شدن رفتند.
با این حال تا مدتی، برگزاری کنسرت های آنلاین رایگان که موسیقی پاپ آغازگر آن بود، مسیر خود را ادامه داد و در ادامه هنرمندان موسیقی نواحی و دستگاهی هم بر اساس برنامه ریزی های متولیان امر روی صحنه آمدند و اجراها به صورت آنلاین برای مردمی که در قرنطینه به سر می بردند پخش می شد.
با آغاز ایام عزاداریِ محرم و صفر، همانند هر سال که جریان موسیقی در کشور تعطیل می شود، برگزاری کنسرت های آنلاین موسیقی هم متوقف شد و البته در مقطعی جای خود را به اجرای موسیقی نمایش عاشورایی «علمدار» در تالار وحدت داد و اینگونه عنوان شد که عواید حاصل از آن صرف امور خیریه می شود.
اما برخلاف انتظار، پایان ایام عزاداری که با موج دوم کرونا در کشور هم همراه بود، شروعی برای ازسرگیری کنسرت های آنلاین نبود؛ بلکه همه جا حرفِ ازسرگیری حضوری کنسرت‌ها بود و پرسش و پاسخ هایی در این خصوص.
در لابه لای این اتفاقات و در شرایطی که وضعیت شیوع کرونا در کشور روند نسبتا بهتری را طی می کرد،  بحث بازگشت کنسرت ها هم مطرح شد. قرار بود کنسرت‌ها از عید سعید فطر، از سر گرفته شوند ولی این تاریخ به یکم تیر موکول شد؛ هرچند پیش بینی گران شدن قیمت بلیط ها بسیاری را نگران کرده بود اما مدیرکل دفتر موسیقی در این خصوص اطمینان خاطر داده بود که «توافق شده سالن‌ها برای اجاره بهای خود نسبت به سال گذشته تا ۵۰ درصد تخفیف قائل شوند و هیچ‌گونه افزایش قیمت بلیط نداشته باشند تا مردم در شرایطی که هم بیماری کرونا هست و هم در مضیقه اقتصادی هستند، برای حضور در کنسرت انگیزه داشته باشند.»
با این حال وقتی نام چهار خواننده وارد سایت بلیط فروشی شد، قیمت بلیط هر اجرا از ۷۰ هزار تومان آغاز و تا سقف ۲۶۵ هزار تومان ادامه داشت!
ساعاتی بعد مدیر یکی از سایت‌های بلیط فروشی این اتفاق را سوءتفاهمی از سمت تهیه‌کنندگان موسیقی خواند؛ چراکه وزارت ارشاد اجازه افزایش قیمت بلیط‌ها را برای بعد از ایام محرم و صفر صادر کرده بود ولی این اقدام پیش از موعد بود.
و اینگونه بود که در حالی که تا اواسط ظهر روز ۹ تیر ماه امکان خرید بلیط دو کنسرت وجود داشت، کنسرت یک خواننده به طور کلی از صفحه سایت بلیط فروشی برداشته شد و اجرای دیگر نیز به لیست رویدادهای «به زودی» پیوست.
هرچند تلاش‌هایی که از بعد عید فطر برای برگزاری کنسرت‌های حضوری صورت گرفت، در نهایت با حاشیه های بلیط فروشی میسر نشد و تنها کنسرت های حضوری به اجراهای کیش در فضای باز محدود شد که آن هم با پادرمیانی متولیان امر بهداشت و درمان استان، نیمه کاره رها شد.
حتی پیشنهاد اخیر مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد برای برپایی کنسرت های حضوری تا پیش از ساعت ۱۸ هم با استقبالی از سوی برگزارکنندگان مواجه نشد تا با آغاز محدودیت های جدید تهران و دیگر شهرهای قرمز، پرونده کنسرت های حضوری فعلا بسته بماند.
اما در این میان، آنچه از سوی متولیان امر فرهنگ و هنر، هنرمندان و حتی رسانه ها به نظر می رسید به فراموشی سپرده شده، امکان برقرار ماندن جریان موسیقی در کشور از طریق برگزاری کنسرت های آنلاین است؛ رویکردی که هنوز هم می تواند روحی تازه را به فضای جامعه بدمد و روزنه ای باشد برای کاهش مشکلات هنرمندان و خصوصا اهالی موسیقی در کشور.