صفحه اول
موج جدید حملات پهپادی و موشکی جمهوری اسلامی ایران علیه مواضع رژیم صهیونی برای اولین بار در روشنایی روز آغاز شد.برآوردها نشان میدهد موشکهای ایرانی در سرزمینهای اشغالی فرود آمدهاند.حملات موشکی ایران علیه اسرائیل در قالب عملیات وعده صادق 3 از 4 روز پیش آغاز شده و در جریان این حملات مناطق مهمی در تل آویو، حیفا وسایر مناطق مهم در فلسطین اشغالی مورد اصابت قرار گرفت.این عملیات در پاسخ به تجاوز رژیم صهیونیستی در حمله هوایی به کشورمان و شهادت فرماندهان و دانشمندان هستهای و مردم بی گناه صورت گرفته است. تهران در پاسخ به تجاوز مستقیم اسرائیل به خاک ایران در تاریخ ۲۲ خرداد، یکی از سهمگینترین حملات موشکی خود را علیه سرزمینهای اشغالی انجام داد. شهرهای تلآویو، حیفا، بات یام و رخووت هدف دهها موشک نقطهزن قرار گرفتند؛ موشکهایی که با عبور از گنبد آهنین، مراکز نظامی، صنعتی و اقتصادی را فروریختند و جامعه صهیونیستی را بهتزده کردند. بر اساس گزارش رسانههای رژیم، بیش از ۲۴۰ نفر مجروح، ۳۵ نفر مفقود و دهها کشته بر جای ماندهاند. خیابانهای جنوب تلآویو خاکستر شده و نیروهای امدادی هنوز از زیر آوار، پیکرها را بیرون میکشند. پاسخ ایران، صرفاً واکنشی احساسی نبود، بلکه نمایشی از قدرت هدفمند، حسابشده و بازدارنده بود. پیام شفاف تهران این است: دوران بزندررو گذشته است. دیگر نمیتوان بهراحتی به خاک ایران تجاوز کرد و انتظار داشت تهران فقط به شورای امنیت شکایت ببرد. اسرائیل، که همیشه بازیگر جنگ نیابتی بود، حالا در خط مقدم پاسخ مستقیم قرار گرفته است. حمله تهران، یک معادله جدید امنیتی را در منطقه ترسیم کرد؛ معادلهای که در آن، اسرائیل با همه توان پوشالی اش و با اعتماد به نفس از دست رفته اعتماد در مقابل ایران قدرتمند قرار گرفته است. تا پیش از این، اسرائیل تلاش میکرد خود را جزیرهای امن در قلب یک منطقه ناآرام معرفی کند. اما حالا تصاویری که از جنوب تلآویو و بتیام منتشر شده، آن ادعا را زیر آوار دفن کرده است. سیستمهای دفاع هوایی بهرغم حمایت آمریکا، نتوانستند حملات را دفع کنند و شهروندان اسرائیلی، در عمق سرزمینهای اشغالی، امنیت روانی خود را از دست دادهاند. رسانههای عبری، و رئیس رژیم صهیونی از «صبح غمانگیز» سخن میگویند و ارتش اسرائیل، سردرگم، به دنبال ترمیم روحیهای است که دیگر فروپاشیده است. این تحولات تنها پیام داخلی برای اسرائیل ندارد، بلکه کل منطقه را وارد مرحلهای جدید کرده است. همپیمانان تلآویو، بهویژه آمریکا، باید در محاسبات خود بازنگری کنند. رژیم صهیونیستی دیگر نه قدرت اول نظامی خاورمیانه، بلکه یک موجودیت آسیبپذیر، گرفتار در فشار روانی و اجتماعی داخلی و بینالمللی است. از این پس، هر تجاوزی از سوی این رژیم میتواند به پاسخهای واقعی، موشکی و پرهزینه منجر شود. ایران نیز با این حمله، نشان داد که نهتنها در برابر فشارها تسلیم نمیشود، بلکه توانایی شکل دادن به موازنه بازدارندگی را دارد. اینکه تلآویو امروز در آتش میسوزد، نتیجه مستقیم سیاستهای رجزخوانانه و متوهمانه بنیامین نتانیاهو است؛ مردی که نهتنها امنیت اسرائیل را فدای بقاء سیاسی خود کرد، بلکه منطقه را در آستانه یک جنگ تمامعیار قرار داد. نتانیاهو که گمان میکرد تهران هم مثل غزه است، اشتباه محاسباتی بزرگی مرتکب شد و امروز هزینه این حماقت راهبردی را از جیب صهیونیستها میپردازد. امالفساد جنگطلبی که دستش به خون هزاران کودک آغشته است، حالا در میانه ویرانههایی که خود ساخته، بهدنبال راهی برای فرار از سقوط است. اما اینبار نه آمریکا میتواند او را نجات دهد، نه گنبد آهنین و نه دروغهای رسانهای.