صفحه آخر
رضا کیانیان گفت: از نوشتن فاصله گرفتم زیرا هیچ نقد جدی پیرامون آن‌ها نوشته نشد. حتی جامعه منتقدان نیز آثار مرا تحلیل نکردند که چرا من به چنین موضوعاتی پرداختم. از سوی دیگر، جامعه افسرده شده و این نیز انگیزه‌ام را برای نوشتن کاهش داد. سومین نشست تخصصی «کتاب و سینما» با عنوان «رابطه متقابل کتاب و سینما» در سرای هنرگان کتاب نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور رضا کیانیان، بازیگر سینما و مهرزاد دانش، منتقد سینما و مدیر جلسه برگزار شد. در ابتدای این نشست، مهرزاد دانش با اشاره به سوابق هنری و تألیفی رضا کیانیان گفت: تاکنون ۷ کتاب از رضا کیانیان منتشر شده است که برخی از آن‌ها به جنبه‌های گوناگون بازیگری و تحلیل آن اختصاص دارند. او همچنین حضور بازیگر در قاب سینما را از منظر عوامل پشت صحنه بررسی کرده و در حوزه‌های فیلمنامه‌نویسی و عکاسی نیز تجربیاتی دارد. وی در ادامه دلیل فاصله گرفتن کیانیان از نوشتن را جویا شد و او در پاسخ گفت: با اینکه کتاب‌هایم پرفروش بودند و در دانشکده‌ها و آموزشگاه‌های سینمایی تدریس می‌شدند اما همانطور که اشاره کردید از نوشتن فاصله گرفتم زیرا هیچ نقد جدی پیرامون آن‌ها نوشته نشد. حتی جامعه منتقدان نیز آثار مرا تحلیل نکردند که چرا من به چنین موضوعاتی پرداختم. از سوی دیگر، جامعه افسرده شده و این نیز انگیزه‌ام را برای نوشتن کاهش داد. وی در ادامه افزود: البته سال گذشته تصمیم گرفتم دوباره نوشتن را از سر بگیرم و در این مدت مقالاتی نوشتم. من خود را معلم خوبی نمی‌دانم، زیرا نمی‌توانم دانشجو را گام‌به‌گام به سمت پیشرفت هدایت کنم، به همین دلیل ترجیح می‌دهم افکار و نظریاتم را در قالب نوشتار ارائه دهم. فرهنگ مونولوگ و تأثیر آن بر ارتباط اجتماعی کیانیان با تأمل بر ساختارهای فرهنگی جامعه گفت: در کشور ما فرهنگ مونولوگ حاکم است، مسئله‌ای که از دوران کودکی بر نسل ما تأثیر گذاشته است. من معتقدم جامعه سنتی ما با پرسشگری میانه‌ای ندارد. در گذشته برای حل مشکلات به کدخدا مراجعه می‌شد، فردی که به سنت‌ها آگاه بود. ضعف در خودشناسی تاریخی رضا کیانیان با انتقاد از فقدان نگاه تاریخی در فرهنگ ایران، گفت: برخی از اروپاییان در سفرنامه‌هایشان احوال ایرانیان را ثبت کرده‌اند، اما خود ما درباره اینکه چه کسی هستیم، نوشته‌ای نداریم. و فقط انقلاب و جنگ تحمیلی باعث شد دوربین‌ها کمی به سمت خودمان و جامعه برگردد. در اروپا سیاستمداران خاطرات خود را می‌نویسند، خاطراتی که از جنبه‌هایی برخوردار هستند که در متون جامعه‌شناسی نمی‌گنجد. متأسفانه در ایران نگاه تاریخی دقیق و تحلیلی وجود ندارد. مثلاً در مورد ناصرالدین‌شاه بیشتر به وجوه شخصیتی او پرداخته شده تا دلایل شکوفایی هنری دوران ناصری. مهرزاد دانش در ادامه افزود: نقد معمولا باعث دلخوری یا مماشات می‌شود. نقدهای امروز بیشتر یک‌سویه‌اند و امکان تعامل در آن‌ها وجود ندارد. کمتر سینماگری را می توانیم پیدا کنیم که احساسات، تحلیل‌ها و درک خود را به صورت مکتوب ارائه کند و رضا کیانیان در این عرصه نمونه‌ای کم نظیر است. کیانیان نیز با اشاره به تجربیات خود در این زمینه یادآور شد: در جلسات خانه سینما، با دوستان درباره دلایل شکست یا موفقیت فیلم‌ها صحبت کرده‌ایم و به این نتیجه رسیده‌ایم که تلاطم‌های اجتماعی بر شادی و رفتار مردم تأثیر گذاشته است و این مسئله باید مستندسازی و تحلیل شود.