تقویت چشم انداز رشد اقتصادی پایدار

 مراد سجادمنش- مسئله تولید ملی و حمایت از کالاهای داخل از مهمترین موضوعات اقتصادی محسوب می شود. تولید عبارتست از سلسه مراتبی که طی آن مواد خام و طبیعی به محصولات پیچیده یا نسبتا پیچیده صنعتی تبدیل می شوند. از تولید به عنوان فرایند خلق ارزش یاد می شود به عبارت دیگر تولید به عنوان فرایندی ارزش افزا بوده و با بهره گیری از مواد اولیه، نیروی کار و همچنین تکنولوژی مربوطه از منابع خام و کم ارزش، کالاهای نهایی با ارزش بالا به وجود می آورد. تولیدی که بر پایه های سرمایه انسانی و اجتماعی شکل گیرد، سرریزهای مثبت خارجی (صرفه های ناشی از مقیاس، افزایش توان رقابت پذیری، افزایش بهره وری و غیره) خواهد داشت و این سرریزها عامل بالا بردن تولید بیشتر شده و از سویی با ایجاد بسترهای خصوصی سازی و کارآفرینی در کنار فراهم کردن ابزار بهره وری (سرمایه های انسانی و اجتماعی) تمایل به سرمایه گذاری در بازار را افزایش داده و بازار را به سمت رقابتی شدن می برد وآنجاست که قیمت رقابتی که یکی از ثمرات بازار رقابتی است شکل می گیرد .
تولید ملی نیز به عنوان عامل محافظت کننده در برابر تهدیدهای خارجی و بدعهدی های متعارف عمل نموده و اقتصاد کشور را در مقابل این نوع تهدیدها ایمن می کند. به عبارت دیگر تولید ملی به عنوان عاملی مهم در ایجاد ثبات و آرامش در مقابل عوامل خارجی عمل نموده و از اقتصاد کشور در برابر شوک های خارجی که ممکن است تبعات سنگینی برای اقتصادهای وابسته داشته باشد، محافظت می کند.
تمامی نهادهای اقتصادی با مصرف‌کنندگان محصولاتشان و تامین‌کنندگان نیازهای ورودی‌شان پیوند اقتصادی دارند. این ارتباط دو سویه، موجب ایجاد شبکه ارتباطی و وابسته بین نهادهای مختلف اقتصاد می‌شود و این باعث می‌شود که اقتصاد خود را مقاوم و تکثیر کنند. لذا مصرف کالاهای داخلی اثر سریع بر ایجاد پیوندهای اقتصادی بین بخش‌های مختلف اقتصاد دارد. ارتباط دو سویه اقتصادی مصرف‌کننده داخلی و تولیدکننده داخلی موجب رشد فعالیت اقتصادی محلی و در نتیجه رشد کلی اقتصاد ملی می‌شود. مصرف کالاهای تولیدی محلی به طور مثبتی بر بهره‌وری ظرفیت و در نتیجه عملکرد اقتصادی کلی اثر می گذارد و به همین دلیل رشد اقتصادی و توسعه ملی را ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. علاوه بر این، درونی سازی تقاضا و انتقال اثرات رو به رشد تقاضای حاصل از آن به اقتصاد، موتور قابل توجهی برای تقویت چشم انداز رشد اقتصادی پایدار محسوب می شود. تولید یا ساخت نام صنعت بسیار مهمّی ست که از ماقبل تاریخ ایجاد شد. شاید بتوان تولید را اوّلین صنعت بشر دانست. نیاز به تولید، منجر به پیشرفت تمام رشته‌های مهندسی شد.
تولید یا فرآوری، از اصطلاحات علم اقتصاد، به معنی تهیه کالا و خدمات مورد نیاز با استفاده از منابع و امکانات موجود است. فعالیّت تولیدی سلسله اقداماتی است که برای تبدیل منابع به کالاهای مورد نیاز صورت می‌گیرد.
در اقتصاد، خلق مطلوبیت از طریق فعالیت انسانی است. تولید از نظر علم اقتصاد، دربردارنده خلق اشیا توسط انسان نیز هست؛ ولی شامل دیگر فعالیت‌های خدماتی چون حفاظت و نگهداری، پاکیزه‌سازی و … هم می‌شود. تولید عبارت است از هرگونه فعالیت و کار (صرف انرژی) که عنصر یا عناصری از طبیعت را به مصرف انسان نزدیک کند.
تولید را ایجاد فایده و مطلوبیت برای ارضای خواسته‌های افراد می‌دانند؛ در عین حال تولید، رشته‌ای از فعالیت‌های انسانی است که عوامل تولید توسط آن‌ها با یکدیگر ترکیب شده و کالاها و خدمات مورد نیاز افراد را فراهم می‌کند. تولید کردن یعنی ایجاد فواید اقتصادی جدید. مفهوم تولید، علاوه‌بر جریان تغییر کالاها، شامل کلیه خدماتی است که در بهبود فایده کالا مؤثر بوده و به‌هنگام نیاز در دسترس افراد قرار می‌گیرند.
تولیدکنندگان اقتصادی برای کسب سود بیشتر عوامل تولیدی را به‌گونه‌ای مناسب با یکدیگر ترکیب می‌کنند. همچنین روند فعالیت‌های تولیدی آن‌ها چنان است که کمترین هزینه‌های تولیدی را برای یک سطح تولید مشخصی به‌دنبال دارد. به این ترتیب، علاوه‌بر تولید و مباحث مربوط به آن، هزینه‌های تولید نیز نقش مهمی در فعالیت‌های اقتصادی ایفا می‌کنند. مباحث تولید، بخش‌های عمده‌ای از علم اقتصاد را تشکیل می‌دهد. میزان تولیدات و ارزش اقتصادی آن یکی از مهم‌ترین ابزار اندازه‌گیری موفقیت‌های اقتصادی کشورهاست. هر کالایی هنگامی تولید تلقی می‌شود، که ارزش آن برای مصرف‌کننده مساوی هزینه‌های تولید باشد. تولیدکننده‌ای که کالایی را تولید کند و قادر به فروش آن نباشد، در حقیقت چیزی تولید نکرده‌است