نیروگاه‌های برق درگیر چالش کیفیت سوخت

 عضو کمیسیون مهندسی و سیستم‌های سندیکا شرکت‌های تولیدکننده برق گفت: در سال‌های اخیر به دلیل کمبود سوخت گاز در کشور، بعضا واحدها حدود 4 ماه با سوخت مایع مورد بهره‌برداری قرار گرفت که در این شرایط بنا به نظر شرکت سازنده، ضریب کارکرد ساعت معادل واحدهای گازی از 1.25 تا 3 افزایش می‌یابد که این موضوع به افزایش هزینه‌های تعمیراتی در طول عمر این تجهیزات منجر می‌شود.
سید فاضل مهدوی‌زاده، با بیان اینکه استفاده از سوخت مایع در نیروگاه موجب کاهش ظرفیت تولید واحدهای گازی با سوخت پشتیبان شده است، در برخی واحدها (کلاس F آنسالدو) ظرفیت تولید تا 30 مگاوات کاهش می‌یابد، اظهار کرد: در سنوات اخیر نیروگاه‌های حرارتی کشور در خصوص سوخت مایع از جنبه‌های مختلف با حواشی متعددی مواجه بوده‌اند.
وی با بیان اینکه  مواردی همچون الزامات آلایندگی و پایش از سمت سازمان محیط زیست، عدم تحویل‌دهی مناسب و کافی سوخت در فصل سرد سال، کیفیت سوخت تحویلی و ... از جمله چالش‌های متعددی است که نیروگاه‌های مد نظر، با آن‌ها دست به گریبان هستند، افزود: یکی از مهم‌ترین چالش‌های نیروگاه‌های حرارتی، آلایندگی آن‌ها بوده که برخی نیروگاه‌ها بارها توسط سازمان محیط زیست به عنوان آلاینده تلقی شده‌اند و گاهی مشمول جرایم نیز شده‌اند. در حال حاضر این جرایم در قالب دریافت خسارت نیز در حال تدوین هستند. رویکردهای جهانی نیز در آینده، کشور را با چالش‌های بیشتری در این حوزه مواجه خواهد کرد.
عضو کمیسیون مهندسی و سیستم‌های سندیکا شرکت‌های تولیدکننده برق با بیان اینکه در این خصوص لازم به ذکر است که سوخت پایه نیروگاه‌های گازی و سیکل ترکیبی سوخت گاز بوده و در صورت احتراق این ماشین‌ها در حالت پریمیکس (Premix) میزان آلایندگی آنها بسیار پایین‌تر از حدود مجاز است؛ مطابق دستورالعمل‌های شرکت سازنده، سوخت مایع به عنوان سوخت پشتیبان لازم است به صورت اضطراری و برای حداکثر زمان یک ماه در سال مورد استفاده قرار گیرد، گفت: بنابراین مبنای ارزیابی آلایندگی این ماشین‌ها باید سوخت پایه در نظر گرفته شده و بر این اساس این نیروگاه‌ها به طور کل غیر آلاینده تلقی شوند. می‌توان نتیجه گرفت مشکلات اخیر کشور در تحویل سوخت گاز مطابق نظر سازنده، نمی‌تواند به عنوان آلایندگی این ماشین‌ها تلقی شود.
به گفته مهدوی‌زاده اما به طور کلی دو موضوع در آلایندگی نیروگاه‌های مد نظر تاثیر عمده دارد، تکنولوژی ماشین و شرایط احتراق و کیفیت سوخت، آنچه بدیهی است نیروگاه‌های نصب‌شده در کشور چه از جنبه تکنولوژی نصب‌شده و چه از نظر کیفیت سوخت امکان هیچ‌گونه دخل و تصرفی نداشته‌اند. اصلاح تکنولوژی احتراق یا روش‌های اصلاحی کاهش آلایندگی در شرایط استفاده از سوخت پشتیبان نیاز به سرمایه‌گذاری قابل توجهی دارد که لازم است نحوه تامین مالی مربوطه توسط وزارت نیرو اعلام شود.
وی با بیان اینکه طی بررسی‌های انجام‌شده، اگرچه انتظار می‌رود تکنولوژی‌های موجود در کشور (کلاس E و کلاس F) بر اساس ابلاغیه‌های مدنظر سازمان محیط زیست (حدود مجاز انتشار آلاینده‌های هوا مصوبه 84411 هیات وزیران به استناد تبصره 3 ماده 12 قانون هوای پاک)، حداقل به صورت مرزی غیر آلاینده باشند، گفت: اما در حال حاضر میزان آلایندگی ناکس (NOx) آن‌ها بسیار بیشتر از مقدار مورد انتظار این تکنولوژی‌ها هستند. بر همین اساس عامل دوم آلایندگی (کیفیت سوخت) مورد بررسی قرار گرفت.
عضو کمیسیون مهندسی و سیستم‌های سندیکا شرکت‌های تولیدکننده برق با بیان اینکه پیرو بررسی‌های انجام‌شده، دو پارامتر نیتروژن کانتنت (Nitrogen Content) به صورت مستقیم و سولفورکانتنت (Sulfur Content)به صورت غیر مستقیم بر میزان آلایندگی «ناکس» این واحدها به شدت موثر هستند، اظهار کرد: مطابق دستورالعمل سازنده درخصوصواحدهای V94.2، میزان پارامتر اول لازم است کمتر از 0.1درصد وزنی و میزان پارامتر دوم لازم است کمتر از 0.5 درصد وزنی باشد تا میزان آلایندگی‌ها، علی‌الخصوص «ناکس»، در محدوده مجاز قرار گیرد.