جامعه
محدثه عالی - وظایف ما در زمان غیبت همان وظایف در زمان حضور امام معصوم (علیه‌السلام) است. مجموع این وظایف را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد و گفت بزرگ‌ترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت، انتظار فرج و ظهور دولت جهانی حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است. عملی شدن انتظار فرج این است که به تمام دستورات قرآن، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهل بیت (علیهم‌السلام) جامه عمل بپوشانیم. این وظیفه ویژه عصر غیبت نیست. مؤمنین همواره باید به وظایف دینی خویش وفا کنند و تکالیف خود را ارج نهند؛ اما در عصر غیبت ، ناگزیر، می‌باید در فهم احکام دینی به فقهای شیعه رجوع کنند. در توقیع مبارک حضرت مهدی علیه‌السّلام آمده است که شیعیان باید برای حوادثی که پیش رو دارند، به راویان حدیث اهل بیت علیه‌السّلام رجوع کنند. امام زمان علیه‌السّلام در این روایت به صراحت فرموده است: «آنان حجت من بر شمایند و من، حجت خدا بر آنانم.» فقهای عادل در عصر غیبت از سوی امام علیه‌السّلام دارای نیابت عام‌اند. آنان جز تبیین احکام دینی، وظیفه قضاوت و تاسیس حکومت دینی را نیز بر عهده دارند. وظیفه تاسیس حکومت بر فقها در این عصر واجب کفایی است. اگر فقیهی در تاسیس حکومت توفیق یابد، پیروی از او بر فقهای دیگر واجب است. در صورتی که تاسیس حکومت اسلامی نیازمند حرکت و قیام همگانی است، قیام بر همه واجب است. چنانچه فقها در تشکیل حکومت توفیق نیابند، این ولایت برای آنان ثابت است. بدین سان، شیعیان می‌باید در فراهم آوردن زمینه‌های حکومت اسلامی ، فقها را یاری رسانند. امام خمینی درباره تکلیف مسلمانان در عصر غیبت و چگونگی اداره امور مسلمین در این دوره، در کتاب ولایت فقیه می‌نویسد: اکنون که شخص معینی از طرف خدای تبارک‌وتعالی برای احراز امر حکومت در دوره غیبت تعیین نشده است، تکلیف چیست؟ آیا باید اسلام را رها کنید؟ دیگر اسلام نمی‌خواهیم؟ اسلام فقط برای دویست سال بود؟ یا این‌که اسلام تکلیف را معین کرده است، ولی تکلیف حکومتی نداریم؟ معنای نداشتن حکومت این است که تمام حدود و ثغور مسلمین از دست برود، و ما با بی‌حالی دست روی دست بگذاریم که هر کاری می‌خواهند بکنند، و ما اگر کارهای آن‌ها را امضا نکنیم، رد نمی‌کنیم. آیا باید این‌طور باشد؟ یا این‌که حکومت لازم است، و اگر خدا شخص معینی را برای حکومت در دوره غیبت تعیین نکرده است، لکن آن خاصیت حکومتی را که از صدر اسلام تا زمان حضرت صاحب (علیه‌السّلام) موجود بود، برای بعد از غیبت هم قرار داده است. این خاصیت که عبارت از علم به قانون و عدالت باشد، در عده بی‌شماری از فقهای عصر ما موجود است. اگر با هم اجتماع کنند، می‌توانند حکومت عدل عمومی در عالم تشکیل دهند. در دوران غیبت حضرت مهدی-علیه‌السّلام- فتنه‌های فراوان پدید می‌آید و مشكلات بسیار بر سر راه دینداران و پیروان ولایت و امامت ایجاد می‌شود، تا آنجا كه نگاهبانی ایمان و مواظبت بر تقوی همچون كندنِ خارهای بوتة خار، یا نگه داشتن قطعه سنگی گداخته با دست، دشوار است. امتحانات الهی یكی پس از دیگری برای مؤمین پیش می‌آید و میزان صبر و استقامت آنان را به بوته امتحان می‌گذارد. امام صادق-علیه‌السّلام- می‌فرماید: «امر فرج برای شما نمی‌رسد مگر پس از نابودی، نه به خدا سوگند! نمی‌رسد مگر پس از آنكه خوب و بد از هم جدا شوند، نه به خدا سوگند! نمی‌رسد مگر پس از آنكه در اثر آزمایشات گوناگون، خالص و پاك شوید». رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم: «به‌زودى گروهى بعد از شما مى‌آیند كه یك مرد از آن‌ها اجر پنجاه‌نفر شما را داراست. گفتند:اى رسول خدا علیه السّلام!ما با تو در بدر و احد و حنین.بودیم و دربارۀ ما قرآن نازل شده است. فرمود:اگر چیزهایى را كه به آن‌ها بار كرده‌اند،به شما تحمیل كنند،شما مانند آنان صبر نمى‌كنید.» امام حسین علیه السّلام فرمود: «شكیبایان بر اذیّت و تكذیب در زمان غیبت او به منزلۀ شمشیرزنان(راه خدا)در پیش روى رسول خدا صلّى اللّه علیه و اله هستند.» روایت حمران از امام صادق علیه السّلام كه فرمود: «آیا نمى‌دانى هركس منتظر امر ما باشد و بر آزار و اذیّت‌هایى كه مى‌بیند صبر كند،او فردا در گروه ما خواهد بود؟» محمّد بن سنان از یونس بن ظبیان نقل مى‌كند كه مى‌گفت:از امام صادق علیه السّلام شنیدم فرمود: «همانا اهل حقّ همیشه در شدّت(زحمت)بوده‌اند.آگاه باش!این تا مدّت نزدیك و عاقبت طولانى خواهد شد.»