صفحه اول
پس از هشت سال از حادثه حریق و فروریختن ساختمان پلاسکو که منجر به کشته شدن تعدادی از آتشنشانان تهرانی شد، رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی استان تهران، ناگفتههایی از این فاجعه را بازگویی کرد. دکتر محمدجواد هدایتشده، رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی استان تهران و متخصص پزشک قانونی در اینباره میگوید: بهخاطر دارم روزی که ساختمان پلاسکو فروریخت، پنجشنبهای بود که من در سازمان شیفت بودم. وقتی خبر به گوش ما رسید با هماهنگی قضایی به سمت محل حادثه اعزام شدیم تا شرایط را ارزیابی کنیم. وی ادامه میدهد: تقریبا چهار خیابان مانده به محل حادثه، پلیس مسیر را مسدود کرده بود و با وجود اینکه ما خودمان را معرفی کردیم باز هم اجازه ورود داده نشد. بعد از حدود دو روز به ما اجازه دادند وارد محل شویم و یک کانکس نیز در اختیار ما قرار دادند تا بر کار جمعآوری اجساد نظارت کنیم. رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی استان تهران درباره اهمیت حضور متخصصان پزشکی قانونی در محل حادثه اظهار میکند: هر زمان که چنین اتفاقات بزرگی رخ میدهد باید متخصصان ما در صحنه باشند و بهتر است خودمان پیکرها را جمع کنیم. در ابتدا مهم این است که فقط پیکرهای انسانی جمعآوری شود. همچنین باید دقت کنیم که اعضای بدن هر نفر درون یک کاور قرار بگیرد؛ یعنی مثلا سه دست در یک کاور قرار داده نشود. هدایتشده یادآور میشود: بعد از چند روز، کار جمعآوری اجساد و آواربرداری به اتمام رسید و کار شناسایی ما در سازمان پزشکی قانونی آغاز شد. وی با اشاره به راحت بودن شناسایی آتشنشانان از سایر افراد میافزاید: آتشنشانان بهخاطر داشتن لباس فرم خاص، خیلی راحت از سایرین جدا شدند و علت مرگ بیشتر آنها نیز کاملا مشخص بود. این متخصص پزشک قانونی درباره علت مرگ آتشنشانان اظهار میکند: لباسهای آتشنشانان طوری طراحی شده است که تبادل حرارتی از بیرون به داخل کمتر باشد. بر همین اساس، بدن اکثر آتشنشانان در لباسهایشان سالم بود، اما بهخاطر شوک حرارتی ناشی از دمای بالا، جان خود را از دست داده بودند. وی شوک حرارتی را قرار گرفتن لحظهای در دمای بالای ۲۰۰ درجه سانتیگراد عنوان کرده و میگوید که این شوک باعث ایست قلبی و سپس مرگ افراد میشود. رئیس تالار تشریح پزشکی قانونی استان تهران ادامه میدهد: در این مسئله، چون چهرهها تقریبا قابل شناسایی بود و لباس هایشان نیز علائم و نشانه هویتی داشت، کار تشخیص هویت آتشنشانان به سرعت انجام شد. هدایتشده میگوید: در آن مقطع اعلام زمان مرگ این افراد بسیار مهم بود، زیرا گفته میشد از زیرساختمان، صداهایی شنیده میشود یا اینکه آتشنشانان با همکاران و اعضای خانواده خود تماس گرفتهاند. این مسئله در حالی است که در بررسیهای ما مشخص شد بیشتر این افراد همان لحظه اولیه جان خود را از دست دادهاند و این فرضیات همگی رد شد. وی میافزاید: در واقع تمام آتشنشانان بر اثر ایست قلبی ناشی از شوک حرارتی جان خود را از دست داده بودند، اما یکی از آنها که در واقع سر تیم گروه بود و از همه مسن تر، بر اثر اصابت جسم سخت به سر کشته شده بود و این فرد نیز خیلی زود فوت کرده بود و امکان اینکه با افراد بیرون ارتباط برقرار کرده باشند، وجود نداشت.