رییس ساترا پاسخ داد؛
نظارت بر نمایش خانگی
چه تفاوتی با صداوسیما دارد؟
سعید مقیسه ـ رئیس ساترا ـ از تفاوت نظارت بر برنامه‌های شبکه نمایش خانگی و تلویزیون گفت و خاطرنشان کرد: در شبکه نمایش خانگی، آزادی‌هایی در زمینه پوشش، دکور، محتوا و دیالوگ‌نویسی وجود دارد که در مقایسه با صداوسیما متفاوت است. علت این مساله تفاوت در آیین‌نامه‌ها و مقررات مربوط به هر رسانه است.
برنامه «زمانه» شامگاه دوشنبه ـ ۱۷ دی ماه ـ با حضور سعید مقیسه، رئیس سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی (ساترا) به روی آنتن رفت و موضوع «ساترا، تنظیم‌گری نه سانسور» را مورد بررسی قرار داد.
رییس ساترا در این گفت‌وگو به تشریح وظایف این سازمان و نحوه عملکرد آن در فضای مجازی اقدام کرد و در پاسخ به پرسشی درباره تفاوت‌های نظارتی میان شبکه‌های نمایش خانگی و صداوسیما، گفت: در شبکه نمایش خانگی، آزادی‌هایی در زمینه پوشش، دکور، محتوا و دیالوگ‌نویسی وجود دارد که در مقایسه با صداوسیما متفاوت است. این تفاوت‌ها به دلیل تفاوت در آیین‌نامه‌ها و مقررات مربوط به هر رسانه است؛ برای مثال، در شبکه‌های مختلف صداوسیما، بسته به نوع مخاطب، ممکن است محتوای علمی یا دینی با زبان متفاوتی ارائه شود تا با فرهنگ و سن مخاطب متناسب باشد.
مقیسه همچنین اظهار کرد: نظارت بر محتوا در فضای مجازی پیچیدگی‌هایی دارد. پلتفرم‌ها در اختیار بخش خصوصی هستند و پس از بارگذاری محتوا، ساترا نمی‌تواند به طور مستقیم از انتشار آن جلوگیری کند اما برای نظارت، تیم‌های مانیتورینگ ۲۴ ساعته در حال بررسی محتوا هستند و در صورت شناسایی تخلف، به سرعت اقدام می‌شود.
مقیسه همچنین اشاره کرد که در مواردی، ممکن است محتوای منتشرشده از سوی سکوها تغییر یابد و این موضوع می‌تواند منجر به تخلفاتی شود.
رییس ساترا تاکید کرد: ساترا خود را متعهد به رعایت قوانین کشور و حمایت از حقوق خانواده‌ها می‌داند و در تلاش است تا به هر نحوی از انتشار محتوای نامناسب جلوگیری کند. اگرچه تفاوت‌هایی در مقررات میان شبکه‌های مختلف وجود دارد، اما چهارچوب کلی نظارت بر محتوا یکسان است و ساترا و سایر نهادهای تنظیم‌کننده در تمامی سکوها و پلتفرم‌ها، این قوانین را پیگیری می‌کنند.
او گفت: تخلف تنها به معنای نقض اخلاقی نیست، بلکه ممکن است تطابق نداشتن محتوا با مخاطب به عنوان تخلف در نظر گرفته شود.
وی به تفاوت‌های نظارتی میان صداوسیما و فضای مجازی اشاره کرد و توضیح داد که در صدا و سیما، نظارت دقیق‌تری بر محتواها وجود دارد. هر محتوایی که پخش می‌شود، ابتدا توسط کارشناسان و ممیزان آموزش‌دیده و متعهد بررسی و تایید می‌شود، بنابراین مخاطبان می‌توانند با اطمینان بیشتری از این محتواها استفاده کنند.
بهاعتقاد مقیسه نظارت در فضای مجازی دشوارتر است. او گفت: در دنیای مجازی، تغییرات لحظه‌ای و بارگذاری‌های مختلف باعث می‌شود که امکان نظارت دقیق و لحظه‌ای بر تمامی محتواها وجود نداشته باشد. در این شرایط، خانواده‌ها و آموزش‌های رسانه‌ای باید نقش مهمی در حفاظت از مخاطبان، به ویژه کودکان، ایفا کنند.
مقیسه با یادآوری اینکه در حال حاضر بیش از ۵۰۰ پلتفرم دارای مجوز فعالیت در کشور وجود دارد که هر کدام با بخش‌های مختلف در حال کار هستند، به مشکلات و چالش‌های نظارت بر این سکوها اشاره کرد و گفت که گاهی محتوای خارجی پس از دوبله یا تغییر، به طوری که مخاطب از حقوق مالکیت آگاه نباشد، منتشر می‌شود.
وی در ادامه به اهمیت ممیزی و نظارت بر محتوای فضای مجازی اشاره کرد و افزود: در دنیای امروز، نیاز به نظارت بیشتری بر محتواهایی که به کودکان و نوجوانان ارائه می‌شود احساس می‌شود، چرا که بسیاری از این محتواها مناسب سنین پایین نیستند. این مسئله باید در همه کشورها جدی گرفته شود و بر اساس رده سنی، محتواها تهیه و عرضه شوند.
مقیسه تأکید کرد که این چالش‌ها در راستای افزایش مصرف محتوا در فضای مجازی و نمایش خانگی و نیاز به اطمینان از تناسب محتوا با مخاطب روز به روز پیچیده‌تر می‌شود.
مقیسه به نقش مهم نظارت دقیق و آموزش عوامل تولید اشاره کرد و گفت: ما نه تنها تخلفات آشکار، بلکه تخلفات پنهان را نیز مورد بررسی قرار می‌دهیم. برای مثال، اخیراً در یک پروژه که بر مبنای ضد قهرمان ساخته شده بود، تذکراتی به کارگردان داده شد تا اثرات منفی شخصیت‌ها بر مخاطب را در نظر بگیرد و اصلاحات لازم انجام شود.
وی یادآور شده که جلسات متعددی برای بررسی جزئیات هر پروژه برگزار می‌شود تا همه اعضای تیم تولید به طور کامل از مصوبات آگاه شوند و آن‌ها را اجرا کنند.
رئیس ساترا در عین حال گفت: گاهی اوقات ممکن است یک قسمت از سریال مجوز بگیرد، اما قسمت‌های بعدی به دلیل تغییراتی که در محتوا ایجاد شده، مجوز نداشته باشد. این تغییرات می‌تواند شامل اضافه شدن صحنه‌های خشونت‌آمیز یا محتوای غیرمجاز باشد.
مقیسه همچنین درخصوص تخلفات و نحوه برخورد با آن‌ها توضیح داد: «اگر محتوایی بدون مجوز منتشر شود، به‌عنوان تخلف شناسایی می‌شود و به مراجع قضایی ارجاع می‌گردد. در این موارد، کارشناسان ساترا بررسی می‌کنند که آیا محتوا با استانداردهای تعیین‌شده مغایرت دارد یا خیر. در نهایت، اگر تخلفی اثبات شود، مراجع قضایی میزان مجازات آن را تعیین می‌کنند.»
مقیسه در بخشی از صحبت‌هایش تاکید کرد که در مواردی ممکن است مشکلاتی در فرآیند نظارت و تطابق محتوا با ضوابط پیش آید، اما ساترا تمام تلاش خود را برای حفظ انضباط در تولیدات رسانه‌ای و رعایت حقوق مخاطبان به‌کار می‌برد.
امیلیو اچواریا بازیگر فیلم‌های ایناریتو درگذشت
امیلیو اچواریا بازیگر «عشق سگی» و «یک روز دیگر بمیر» در ۸۰ سالگی درگذشت.
به گزارش هالیوود ریپورتر، امیلیو اچواریا، بازیگر برجسته مکزیکی که در نقش قاتل معروف به ال چیوو (بز) در «عشق سگی» آلخاندرو جی ایناریتو بازی کرده بود، در ۸۰ سالگی از دنیا رفت.
آکادمی علوم و هنرهای سینمایی مکزیک اعلام کرد اچواریا روز شنبه درگذشت، اما جزئیات دیگری از فوت وی ارائه نشده است.
اچواریا نامزد ۳ جایزه آریل بود و به جز «عشق سگی» در ۲ فیلم کلاسیک و مهم دیگر سینمای مکزیک ظاهر شده بود: «و مامانت هم همین طور» در سال ۲۰۰۱ که یک فیلم جاده‌ای به کارگردانی و نویسندگی آلفونسو کوارون است و «بابل» ایناریتو در سال ۲۰۰۶ که نامزد بهترین فیلم اسکار شد.
اچواریا همچنین در نقش رائول مامور بریتانیایی مرموز در فیلم «روزی دیگر بمیر» از مجموعه جیمز باند در سال ۲۰۰۲ بازی کرد. وی در این فیلم نقش مدیر کارخانه سیگار برگ هاوانا را ایفا کرد. وی همچنین در «آلمو» ساخته جان لی هنکاک در سال ۲۰۰۴ در نقش رئیس جمهوری مکزیک آنتونیو لوپز دسانتا آنا جلوی دوربین رفت.
این بازیگر در درام روان‌شناختی «عشق سگی» که اولین کارگردانی ایناریتو را در سال ۲۰۰۰ رقم زد در نقش ال چیوو به شهرت رسید. وی در نقش یک مرد بی‌خانمان ظاهر شد، در حالی که چریک سابقی بود که به قاتل بدل شده بود. این فیلم برنده جایزه بفتای بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان و نامزد دریافت جایزه اسکار به عنوان بهترین فیلم خارجی در سال ۲۰۰۰ شد.
اچواریا ۳ ژوئیه ۱۹۴۴ در مکزیکوسیتی به دنیا آمد و در دانشگاه ملی مکزیک در رشته حسابداری تحصیل کرد و پس از مدتی کار کردن در رشته خودش، در اوایل ۳۰ سالگی حرفه بازیگری در تئاتر را به عنوان شغل دنبال کرد.
وی بازیگر تلویزیون هم بود و نقش رئیس‌جمهوری کشورش در طول انقلاب مکزیک را در مینی‌سریال تاریخی تلویزیونی «طلسم عقاب» در سال ۲۰۱۱ بازی کرد. وی همچنین درنقش استاد ایگناسیو ریورا، مربی شخصیت گائل گارسیا برنال، در سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۶ در سریال «موتزارت در جنگل» نقش آفرینی کرد.
اچواریا نامزدی جایزه آریل را که معادل اسکار در مکزیک است برای بازی در فیلم‌های «مردن در خلیج» (۱۹۹۰)، «هیولایی با هزار سر» (۲۰۱۶) و «برگزیده» (۲۰۱۸) دریافت کرد.
یکی از آخرین نقش‌آفرینی‌های وی بازی در نقش سرهنگ سالازار در فیلم «منتخب» در سال ۲۰۱۷ و فیلم «زن مضاعف» در سال ۲۰۱۸ بود.