فرهنگ و فرهنگی شدن
راسم عبدی- فرهنگ فارسی معین واژه «فرهنگ» را مرکب از دو واژه «فر» و «هنگ» به معنای ادب، تربیت، دانش، علم، معرفت و آداب و رسوم تعریف کردهاست.
واژه فرهنگ در پهلوی ساسانی به صورت «فره هنگ» آمدهاست که از دو جزء «فره» به معنای پیش و فرا؛ و «هنگ» به معنای کشیدن و راندن، ساخته شدهاست. در نتیجه «فرهنگ» به معنای پیشکشیدن و فراکشیدن است. به همین سبب است که فارسیزبانان فرهنگ را سبب پیشرفت میدانند.
با مطالعه متنهای باستانی ایران، درمییابیم که واژه «فرهنگ» از دوره پارسی میانه است که وارد فرهنگ ایران میشود و پیش از آن کلمهای که به معنای فرهنگ باشد در این زبان وجود نداشت. در این دوره در متنهای پهلوی ساسانی، متنهای سعدی، مانوی و حتی ختنی کلمه فرهنگ را میتوان بازشناخت.در متنهای پارسی میانه، همانند «خسرو و ریدگ»، «خویشکاری ریدگان» و «کارنامه اردشیر بابکان» کلمه فرهنگ به کار رفتهاست؛ همچنین در شاهنامه فردوسی، آثار سعدی و متنهای دور بعد نیز بارها به این واژه برمیخوریم.در آثار این دوران، فرهنگ علاوهبر دانش، شامل هنرهایی چون نقاشی و موسیقی یا سوارکاری و تیراندازی هم میشد. در گذشته اعتقاد فارسیزبانان بر این بود که بدون فرهنگ آدمی نمیتواند قدمی مثبت در زندگی بردارد. از همین رواست که فردوسی فرهنگ را برتر از گوهر و نژاد میداند.
در سده بیستم میلادی «فرهنگ» به عنوان یک مفهوم محوری و کلیدی در انسانشناسی به کار رفت که همه پدیدههای انسانی را دربر میگرفت و صرفا نتیجه امور ژنتیک به حساب نمیآمد. اصطلاح «فرهنگ» بهویژه در انسانشناسی آمریکایی دارای دو معنی بود:۱. ظرفیت و گنجایش تکاملیافته بشر برای دستهبندی و بیان تجربیات به واسطه نمادها و کنش پندارمآبانه و نوآورانه۲. راههای مشخصی که مردم براساس آن در نقاط مختلف جهان زیسته و تجربیات خود را به شیوههای گوناگون بیان میکنند و به شکلی خلاقانه دست به کنش میزنند. پس از جنگ جهانی دوم این اصطلاح- اگرچه با معانی مختلف- از اهمیت بیشتری در دیگر رشتهها و حوزههای علمی مثل جامعه شناسی، مطالعات فرهنگی، روانشناسی سازمانی و علوم مدیریتی برخوردار شد.
فرهنگی شدن در حقیقت هماهنگی و انطباق فرد با کلیه شرایط و خصوصیات فرهنگی است و معمولاً به دو صورت ممکن است واقع شود. اول بصورت طبیعی و تدریجی که همان رشد افراد در داخل شرایط فرهنگی خاص است . دوم بصورت تلاقی دو فرهنگ که بطرق مختلف ممکن است صورت گیرد . فرهنگ در برگیرنده تمام چیزهایی است که ما از مردم دیگر میآموزیم و تقریباً اعمال انسان مستقیم و یا غیر مستقیم از فرهنگ ناشی میشود و تحت نفوذ آن است .
برای روشن شدن مطلب یکی از اعمال انسان را مثال می زنیم : غذا خوردن نیازی بدنی و بیولوژیک است , برای زنده ماندن باید تغذیه کرد ولی وقتی سئوال میشود چه باید خورد ؟ چگونه باید خورد؟ چه وقت باید خورد , نفوذ فرهنگ در اعمال انسانی نمودار میگردد. برآوردن نیازهای غریزی در انسان با مجموعهای از رفتارهای پیچیده همراه است و این رفتارها را فرهنگ هر جامعه ای شکل میدهد . در مورد برآوردن نیاز تغذیه در جوامع مختلف اشکال گوناگونی دیده میشود و محدودیت ها , مقررات , قواعد و رسومی هست که افراد هر جامعه را تحت نفوذ میگیرند که مثلاً چه باید خورد و از خوردن چه چیز باید پرهیز کرد. فرهنگ بین افراد مشترک است . هر فردی خصوصیاتی منحصر به فرد دارد که ویژه است و دیگران را از آن بهرهای نیست . این گونه خصوصیات جزو فرهنگ بشمار نمیرود مگر آنکه بوسیله افراد دیگر یاد گرفته شود و بصورت رسوم و عادات گروهی در آید و دیگران در انجام آن شرکت کنند. از طرف دیگر فرهنگ گرد آورده جمع است ,ذخیره دانش انسانی از طریق نسلهای متمادی فراهم شده است که از نسلی به نسل دیگر منتقل میگردد. و بهمین دلیل غالباً هر اختراعی بر اساس زمینه عینی گذشته که حاصل کوششهای جمعی انسان است متکی میباشد.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری تهران اعلام کرد؛
کاهش ۱۴ درصدی فوتیهای تصادفات در نیمه اول امسال
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل استان تهران از کاهش ۱۴ درصدی فوتیهای ناشی از تصادفات شهر تهران در نیمه اول سال ۱۴۰۳ خبر داد. ابوالفضل نیکوکار با بیان اینکه یکی از شایعترین حوادث و سوانح، تصادفات جادهای و ترافیکی است که سالانه جان بسیاری از مردم را در جهان به خطر میاندازد، گفت: در ایران روزانه تعداد زیادی بر اثر حوادث رانندگی جان خود را از دست میدهند و اولین و اساسیترین گام در پیشگیری و کنترل حوادث جادهای، شناسایی و ارزیابی مشکلات و ترسیم دقیق وضعیت موجود است. وی افزود: در شهر تهران به طور میانگین ۲۰ میلیون سفر روزانه اتفاق میافتد که ۷ درصد جابجایی با موتور سیکلت انجام میشود و از این تعداد سفر ۱۰ درصد مربوط به مترو میباشد و از این آمار میتوان به حجم زیاد حمل و نقل با موتور سیکلت و گسترش روز افزون استفاده از آن پی برد. این مقام قضایی گفت: بر اساس گزارش پلیس راهور تهران بزرگ در ۵ ماهه سال ۱۴۰۳ در مقایسه با مدت زمان مشابه در سال ۱۴۰۲ فوتیهای ناشی از تصادفات ۱۴ درصد کاهش داشته است.