سیاسی
بیش از ۸۶ سال از خروج گِل‌نبشته‌هایی که فقط برای مطالعه در اختیار دانشگاه شیکاگو قرار گرفته بود می‌گذرد و حالا با بعد ده‌ها سال رایزنی‌های وزارت امور خارجه و میراث فرهنگی به موطن اصلی خود بازمی‌گردند؛ الواح هخامنشی که در تخت جمشید پیدا شده بود و جهت بررسی و یک دوره مطالعاتی سه ساله و به امانت به آمریکا فرستاده شد اما با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دولت آمریکا مانع از استرداد آنها شد. سال گذشته در دولت سیزدهم نیز ۳۵۰۶ لوح در پنجمین مرحله استرداد به خاک مادری بازگشت؛ لوح‌هایی با محتوای مدیریت منابع راه‌ها، روابط اجتماعی، مایحتاج اساسی زندگی، دستمزدها، اقتصاد جامعه هخامنشی به خط میخی و زبان عیلامی و آرامی که در ۹ صندوق هر کدام به وزن ۷۵ کیلوگرم از طریق هواپیمای حامل هیأت ایرانی وارد خاک کشور خواهند شد. این لوح‌ها با رایزنی‌های گسترده و فشرده وزارت امور خارجه، مرکز امور حقوق بین الملل ریاست جمهوری و وزارت میراث فرهنگی در هماهنگی با مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو که سال ۹۸ وعده انتقال آنها به ایران را داده بودند اما فرایند صدور مجوز آن توسط خزانه‌داری آمریکا به بهانه کرونا دچار تعلل شد، به کشور بازمی‌گردند. پس از صدور مجوز خزانه‌داری آمریکا قرار شد محموله آماده شده در یک کشور ثالث تحویل نمایندگی کشورمان شود، اما به بهانه تحریم‌ها با کارشکنی وزارت خارجه فرانسه و آلمان و عدم همکاری شرکت‌های هواپیمایی و بیمه‌ای مواجه و نهایتاً مقرر شد محموله توسط مؤسسه شرق‌شناسی به نمایندگی کشورمان در نیویورک تحویل داده شود تا در زمان برگزاری مجمع سالانه سازمان ملل از طریق هواپیمای حامل هیأت ایرانی به کشور بازگردانده شوند. چه تعداد گل‌نبشته برگردانده شده است؟ بعد از مطالعه و انتشار نتایج مطالعات صورت گرفته روی این الواح در قالب چند کتاب، استرداد آنها آغاز شد که تاکنون بخشی از لوح‌ها در چهار مرحله به ایران برگردانده شده‌اند: سال ۱۳۲۷ شمسی (۱۷۹ قطعه)، سال ۱۳۲۹ شمسی (۳۷هزار قطعه)، سال ۱۳۸۳ شمسی (۳۰۰ قطعه) و سال ۱۳۹۸ شمسی (۱۷۸۳ قطعه)؛ سال ۱۴۰۲ (۳۵۰۶ قطعه) و مهر سال ۱۴۰۳ (۱۱۰۰ قطعه) هم مسترد شد، که البته بخش های اول و دوم استردادی قطعات عموما خرد شده و ناخوا بودند. در این میان بازگشت بخش چهارم الواح به کشور شرایط پیچیده‌تری داشت و اسرائیل بنا داشت تا لوح‌های هخامنشی را به عنوان غرامت یک حمله انتحاری از سوی مبارزان فلسطینی مصادره کند که برای آن پرونده معروف «جنی روبین» را علیه ایران تشکل داد و لابی صهیونیست‌ها هم در این زمینه کاملاً مصمم بود الواح ایرانی را به نفع خانواده قربانیان آن واقعه مصادره کند اما نهایتاً پیگیری‌های ایران مانع آن شد و تیر رژیم صهیونیستی برای غارت لوح‌های هخامنشی به سنگ خورد. بی‌تردید استرداد اشیا تاریخی دستاورد ارزشمند فرهنگی در چارچوب دیپلماسی فرهنگی و حقوقی است، دستاوردی برای استیفای حقوق ملت ایران و ثمره ماندگار تلاش کارشناسان و مدیران وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، وزارت امور خارجه و معاونت حقوقی ریاست جمهوری در صحنه دیپلماسی با پایداری و ایستادگی است. چرا گل‌نبشته‌ها از کشور خارج شد؟ در زمان کشف الواح برای خوانش گل‌نوشته‌های هخامنشی متخصص نداشتیم و این گل‌نوشته‌ها به آمریکا منتقل شد؛ قرار بر این بود سالانه ۳۰۰ لوح خوانش و به ایران بازگردانده شود، حدود ۵هزار لوح خوانده شد و تا سال ۱۳۲۱ بیش از ۳هزار لوح به ایران برگردانده شد، اما بعد از آن دیگر این الواح گلی به ایران برنگشت. این لوح‌ها با موافقت دولت وقتِ ایران در ۵۰ صندوق چوبی شامل حدود ۲۰۰۰ جعبه مقوایی و چند پیت نفتی که در تخت جمشید به پارافین آب شده آغشته شده بودند، از طریق بوشهر به آمریکا و برای مطالعه و بررسی به دانشگاه شیکاگو امانت داده شد. در همان زمان، قرارداد و موافقت‌نامه‌ای نیز تدوین شد که در آن آمده بود «ایران لوح‌هایی گلی را برای خوانش و رمزگشایی به امانت به دانشگاه شیکاگو که مشغول کاوش تخت جمشید (پارسه، پرسپولیس) است، می‌سپارد». حدود ۶۰۰ گل نوشته را استاد عبدالمجید ارفعی (عیلام‌شناس) را ترجمه کرد حدود ۲۵۰۰ لوح را نیز ریچارد تریدول هَلک (عیلام‌شناس و آشورشناس)، و تعدادی را هم جرج گلن کامرون (متخصص زبان های شرقی در دانشگاه شیکاگو) خوانش کردند و نتایج آن منتشر شده است. البته همه گل‌نوشته‌های هخامنشی سالم نیستند، برخی شکسته برخی هم تکه شده و نیمه است، دکتر ارفع به عنوان تنها متخصص و استاد زبان عیلامی به خوانش ادامه داد، این روند در موسسه مطالعاتی شیکاگو ادامه داشت و نتایج آن هم مرتب منتشر می‌شد و همچنان هم این خوانش ادامه دارد. گل‌نوشته‌های هخامنشی بیشتر اسناد حسابرسی، حسابداری و امور مالیاتی و دستمزدهای کارگران آن زمان هستند که از دوره هخامنشی باقیمانده است، اکثرا به زبان عیلامی و خط میخی است و تعدادی هم به زبان آرانی و فارسی باستان است.