نو ز‌کجا می‌رسد کهنه کجا می‌رود؟

  محمد محمدی- با تمام سختی ها یکسال دیگر گذشت.اگر بتوانیم نگاهمان را تغییر دهیم و هر روز را یک نوروز و روز نو ببینیم این خود یک موفقیت بزرگی است چون می بینیم که خداوند با دادن این فرصت دوباره نفس کشیدن؛ به ما می گوید که دوباره به تو زندگی داده ام و دوباره تو متولد شده ای؛ دوباره این سیاه مشق های تو را گرفتم و کاغذ سفید به تو دادم؛دوباره امروز را بنویس، امروز را خودت باش.
هر روز باید نو باشد، و این نو بودنش را هم ما خودمان تصمیم می گیریم منتها ما ایرانی ها خوش سلیقگی به خرج داده ایم در تمدن فاخر و سرشاری که داریم روز اول بهار را به عنوان نوروز نمادین گرفته ایم؛ مثل شب قدر که همیشه می تواند شب قدر باشد؛ منتهی 3 شب را قدر می دانیم و إلا هر شب می تواند شب قدر و هر روز می تواند برای ما نوروز باشد؛ و انسان در نوروز به این می رسد که همه چیز نو است، همه چیز جدید است ما بیشتر از یک بار نمی توانیم با یک پدیده رو به رو شویم و به تعبیر فلاسفه در یک (رودخانه دوبار نمی توان قدم گذاشت) چون هم آن آب تغییر کرده هم ما عوض شده ایم پس چکار کنیم که متحول شویم؟
«نو ز کجا می رسد کهنه کجا می رود؟» همه چیز در حال نو شدن هست. و این نگاه سکون و راکدی و خمودی و ... را از انسان می گیرد، انسان را به خروش وادار می کند. به قول مولوی «وان های و هوی و نعره مستانم آرزوست» انسان را به های و هوی و خروش می آورد.
چرا؟ چون خود این احساس باعث نو شدن ما می شود چون ما از خودمان و عالم اطرافمان یک تعریف جدید خواهیم داشت. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تفسیر و شرح روایات درباره نوروز و دعای تحویل سال مطالبی بیان فرموده‌اند که به مناسبت فرارسیدن عید نوروز ، گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب درباره دیدگاه اسلامی نسبت به نوروز در ادامه می‌آید.
محتوای دینی در همه حوادث زندگی انسان از جمله در عید نوروز وجود دارد. عید نوروز که یک عید علی‌الظاهر غیر دینی است، عید ملی است، جنبه‌ی دینی و یادآوری دینی ندارد؛ اگرچه حالا در بعضی از روایات دارد که «النّیروز من ایّامنا »: از روزهای ماست - حالا نمی‌دانیم چقدر این روایات اعتبار و استحکام سندی دارد - اما محتوای دینی در همه‌ی حوادث زندگی انسان وجود دارد؛ از جمله در این عید. خوشبختانه مردم ما توجه دارند، دعا می‌خوانند، ذکر میگویند، در مشاهد مشرفه شرکت می‌کنند؛ حتّی کسانی که به شهرها و مراکزی می‌روند که علی‌الظاهر مشاهد مشرفه‌ی معروف هم ندارد، آنجا اگر امامزاده‌ای پیدا شود، ساعت تحویل را حتماً توی امامزاده می‌گذرانند؛ اگر مثلاً فرض کنید عید را به شیراز می‌روند، ساعت تحویل را در شاه‌چراغ می‌روند؛ این یک عادت بسیار پسندیده‌ای است در بین مردم ما. هرچه بتوان محتواهای دینی را در همه‌ی حوادث زندگی و پدیده‌های زندگی افزایش داد، این به نفع ماست. ۱۳۸۹/۰۱/۱۷
عید نوروز یک عید شرقی و حامل ارزشهای برجسته و ممتازی است. در واقع عید نوروز یک نماد است؛ نماد نوآوری و طراوت و جوانی و نشاط، همچنین نماد مهربانی و محبت به یکدیگر، سرکشیِ برادران از یکدیگر، محبت خانواده‌های خویشاوند به یکدیگر، محکم کردن روابط دوستی و مهربانی میان دوستان، آشنایان و زدودن کینه‌ها؛ چون بهار مظهر طراوت است، مظهر نشاط است و همه‌ی این معانی در واقع در بهار وجود دارد. و این یک امتیاز است برای ملت‌های ما که نوروز را آغاز سال نوِ خودشان قرار دادند، مبدأ تاریخ قرار دادند؛ به خاطر اینکه حامل این معانی برجسته است.
این جشن یک جشن ملی است؛ جزو اعیاد دینی نیست؛ لکن از سوی بزرگان شرع مقدس ما هم، نوروز مورد تأیید قرار گرفته. ما روایات متعددی داریم که در آنها از نوروز تجلیل شده و روز نوروز گرامی داشته شده. این موجب شده است که نوروز وسیله‌ای بشود برای اظهار عبودیت انسان‌ها در مقابل پروردگار و تواضع ما در مقابل پروردگار. در واقع فرصتی است برای اینکه انسان دل خود را با یاد خدا هم طراوت ببخشد. ۱۳۸۹/۰۱/۰۷