روزنامه کائنات
1

صفحه اول

1402 چهارشنبه 1 آذر - شماره 4490

مقابله با جنگ نرم


  مسعود غلامی- جنگ نرم یکی از گسترده ترین و پیچیده ترین راهبردهای آمریکا و متحدان غربی آن برای ایجاد تغییرات سیاسی در جمهوری اسلامی ایران است. رهبر معظم انقلاب در دو دهه اخیر، مهم ترین راهبرد دشمن علیه جمهوری اسلامی را، جنگ نرم معرفی کرده اند. ایشان در این زمینه، به منظور شناخت بیشتر جامعه و نخبگان، جنگ نرم را با ادبیات مختلف معرفی و به خوبی تبیین فرموده اند. معظم له در دیدار با جمع زیادی از بسیجیان کشور در سال 1388 فرمودند: جنگ نرم، یعنی جنگ به وسیله ابزارهای فرهنگی و پیشرفته. همچنین در دیدار با خانواده های شهدای استان کردستان در سال 1388 فرمودند: جنگ نرم، یعنی تهاجم به مرزهای ایمانی، عقیدتی و فرهنگی. رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حوادث بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، از به راه افتادن جنگ نرم دشمنان علیه جمهوری اسلامی سخن گفتند و اولویت کنونی کشور را مقابله با جنگ نرم دشمنان اعلام کردند. در جنگ نرم، دشمنان از قدرت نرم استفاده کرده، با استفاده از ابزارهای فرهنگی و رسانه های گروهی درصدد دستیابی به اهداف خود هستند. لذا برای مقابله با جنگ نرم باید از قدرت نرم استفاده کرد؛ که یکی از اصلی ترین این سازوکارها ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه است. این فرهنگ بایستی با جدیت در برنامه ریزی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مدنظر قرار گیرد؛ تا اینکه فضای عمومی جامعه ما از وجود این فرهنگ متعالی بهترین و بیشترین تأثیر را بپذیرد.
ایثار و مقاومت از اصول اولیه ای است که انبیای الهی بدون بهره مندی از آن هرگز موفق به انجام رسالت خویش نمی شدند. پیامبران با ایستادگی و مقاومت در برابر سنت های غلط و مناسبات نادرست اجتماعی و بذل ایثار و از خودگذشتگی در این راه به اصلاح جامعه پرداخته و بدون به دل راه دادن هرگونه ترس و واهمه ای از سختی ها و مشکلات فراروی، رسالت های سنگین الهی خود را به انجام رسانیدند تا آنجا که خداوند درباره ایشان می فرماید:
«الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لایخشون احدا الا الله و کفی بالله حسیبا؛.(پیامبران) کسانی بودند که تبلیغ رسالت های الهی می کردند و (تنها) از او می ترسیدند و از هیچ کس جز خدا واهمه نداشتند و همین بس که خداوند حسابگر (و پاداش دهنده اعمال آنها) است.»
امام خمینی نفسانیت و انانیت را در حقیقت ایثار دخیل می‌داند و دست برداشتن از حجاب خودیت و مشاهده جمال الهی را زمینه‌ساز ایثار معرفی می‌کند. ایشان کمال ایثار را در اخلاص، حضور قلب و جهات باطنی آن می‌داند که برای اولیای الهی حاصل می‌شود. همان‌طور که نزول آیه (وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ) در مدح اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) به ‌سبب ایثار چند قرص نان نبوده، بلکه جهاد باطنی و نورانی عمل در نظر بوده‌ است.
امام‌ خمینی ایثار در راه خدا همراه با اخلاص را آن‌چنان ارزشمند می‌داند که حتی در ترازوی عالم سنجیدنی نیست و تنها نزد خداوند متعال سنجیده می‌شود. ایشان، ایثار حضرت ابراهیم و پیامبر اسلام در فداکردن ثمره‌ وجودشان را نهایت ایثار و فداکاری دانسته و باور دارد مراتب فداکاری به ‌سبب تفاوت معرفت افراد متفاوت است و هر چه معرفت انسان بیشتر باشد، مرتبه‌ فداکاری او بالاتر خواهد بود. ایشان عید قربان را نماد ایثار و فداکاری در اسلام و حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) را بنیان‌گذار آن می‌داند و بر این باور است که قربانی کردن اسماعیل (علیه‌السلام) در راه خدا به دست پدرش ابراهیم، پیش‌ از آنکه جنبه توحیدی و عبادی داشته باشد، عبادی با جنبه‌های سیاسی و ارزش‌های اجتماعی است، زیرا معنای فداکردن عزیزان خویش در راه خداست و ثمره آن بر پایه دین خدا و نظام عدل‌ و داد است. به اعتقاد امام‌ خمینی کار ابراهیم (علیه‌السلام) و اسماعیل (علیه‌السلام) که در نگاه عرف، ایثار و کمال بزرگی است، برای آنان معنای دیگری دارد، زیرا ایثار در جایی است که نفسانیت و خودیت انسان باقی باشد و ایثار کننده، خود و عمل ایثار و شخصی را که برای او ایثار می‌کند ببیند، اما آنان خود را نمی‌بینند تا ایثاری کرده باشند، زیرا دیدن خود و عمل خود و دیدن دیگری به ‌جز حق‌تعالی در نگاه بزرگان معرفت و اولیای خدا شرک است.

ارسال دیدگاه شما

عنوان صفحه‌ها
30 شماره آخر
بالای صفحه