سیاست
من که می گویم برویم از همین الان کالا برگ الکترونیکی مان را پیش فروش کنیم تا روزگار بگذرانیم و یک سفر کوتاه هم به اطراف و اکناف برویم و تا تورم ترکیه هفتاد درصد است، دلی هم به دریا بزنیم. دنیا را چه دیدی یک وقت دیدی روسیه به مولداوی هم حمله کرد و حالا که ارزن در جهان گران شده است، یکهو می بینی چغندر هم گران شد. آنوقت ما در سفر خارجه با چایمان چه بخوریم؟ قند است لامصب این زبان پارسی که می شود در میان خطوط طنزش زیگزاگ رفت و زمین را به زمان دوخت و آخ کسی هم در نیاید از جمله سردبیر و مدیر مسئول. ازشوخی گذشته برویم مانند مورچه به فکر زمستان باشیم. به فکر پاییز. به فکر تابستان. به فکر بهار. به فکر این اردیبهشت لاکردار که هنوز تکلیفش با کرگران و بازنشستگان ومعلمان روشن نیست. زیاده عرضی نیست. ایام به کام