فاجعه سقط جنین در جهان

تهمینه پارسایی – مترجم - تعداد سقط جنین انجام شده در سراسر جهان بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۳ از ۴۵ میلیون به ۴۱ میلیون نفر کاهش یافته‌است، که به معنی کاهش در میزان سقط جنین از ۳۵ به ۲۹ در هر ۱۰۰۰ زن است. بیشترین کاهش در کشورهای توسعه یافته با کاهشی از ۳۹ به ۲۶ در هر ۱۰۰۰ زن در مقایسه با کشورهای در حال توسعه، که کاهشی از ۳۴ به ۲۹ در هر ۱۰۰۰ زن رخ داده‌است. از مجموع حدود ۴۲ میلیون سقط جنین، ۲۲ میلیون ایمن رخ داده‌است و ۲۰ میلیون مخفیانه و غیربهداشتی است. به‌طور میانگین، فراوانی سقط جنین در کشورهای در حال توسعه (که در آن سقط جنین به‌طور کلی محدود است) به فراوانی در کشورهای توسعه یافته (که در آن سقط جنین به‌طور کلی بسیار کمتر محدود است) شباهت دارد. اندازه‌گیری میزان سقط جنین در مکان‌هایی که سقط جنین در آن‌ها غیرقانونی هستند، بسیار دشوار است به عقیده مؤسسه گات ماچر و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، میزان سقط جنین در کشورهای در حال توسعه تا حد زیادی به علت عدم دسترسی به روش‌های ضدبارداری مدرن می‌باشد؛ با فرض هیچ تغییری در قوانین سقط جنین، با دسترسی به روش‌های ضدبارداری سالانه حدود ۲۵ میلیون سقط جنین کمتر رخ می‌دهد، از جمله تقریباً ۱۵ میلیون کمتر سقط جنین ناامن. بروز سقط جنین عمدی به صورت منطقه‌ای متفاوت است. برخی از کشورها، از جمله بلژیک (۱۱٫۲ از ۱۰۰ حاملگی شناخته شده) و هلند (۱۰٫۶ در ۱۰۰)، نسبت پایینی از سقط جنین عمدی داشته‌اند. برخی دیگر مانند روسیه (۶۲٫۶ از ۱۰۰) رومانی (۶۳ از ۱۰۰) و ویتنام (۴۳٫۷ از ۱۰۰) نسبتی بالا داشته‌اند (داده‌های سه کشور اخیر کاملاً مجهول است). نسبت جهانی تخمین زده شده ۲۶ درصد بود، میزان جهانی—۳۵ در هر ۱۰۰۰ زن.
به تازگی یک پژوهش نشان داده‌است که میزان انجامِ سقط‌جنین در کشورهای مختلف، صرف‌نظر از اینکه در آن‌ها سقط‌جنین امری قانونی است یا نه یکسان است. تفاوت عمده بین کشورهایی که سقط در آن‌ها قانونی است و کشورهایی که سقط در آن‌ها به شدت ممنوع است در این است که در کشورهای دسته اول، سقط‌جنین در شرایطی از نظر پزشکی ایمن و بی‌خطر صورت می‌گیرد در حالیکه در کشورهای دسته  دوم که سقط امری غیرقانونی است معمولاً این عمل در شرایطی از نظر پزشکی ناایمن صورت می‌گیرد. این در حالی‌ست که سالانه ده‌ها هزار زن، به دلیلِ دشواری‌ها و مشکلاتِ ناشی از سقط‌های انجام‌شده به روشِ ناایمن و غیربهداشتی جان خود را از دست می‌دهند.میزان انجام سقط‌جنین با میزان دسترسی به روش‌های کنترلِ بارداریِ کارآمد «همبستگی» دارد، به شکلی که هرچه در کشوری ابزارهای کنترل بارداری کمتر در دسترس باشد، میزانِ انجام سقط‌جنین بالاتر است. همان‌طور که در یک مقاله عنوان شده‌است، «سریع‌ترین راه برای کاهشِ میزانِ سقط‌جنین، فراهم‌کردنِ ابزارهای پیشگیری از بارداریِ قابل اعتماد است.
براساس آمار جهانی میزان شیوع سقط مکرر جنین ۳ تا ۴ درصد کل بارداری‌ها است. سقط مکرر علل مختلفی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به عوامل ژنتیکی اشاره کرد که عامل بروز ۵ تا ۱۰ درصد سقط‌های مکرر و ۶۰ تا ۷۰ درصد کل سقط‌ها در جهان محسوب می‌شود.
در حال حاضر قوانین مربوط به سقط‌جنین متفاوت هستند. در سرتاسر جهان حساسیت‌های مذهبی، اخلاقی و فرهنگی در تلاشند تا قوانین سقط جنین را تحت تأثیر خود قرار دهند. حق زندگی، حق آزادی و حق باروری سالم موارد عمده  حقوق بشری هستند که گاهی اوقات به عنوان توجیهی برای وجود یا عدم وجود قوانین سقط جنین استفاده می‌شوند. در حوزه‌های قضائی که سقط جنین قانونی است، قبل از سقط جنین می‌بایست الزاماتی رعایت شوند. این الزامات معمولاً وابسته به سن جنین می‌باشند، در این رابطه یکی از دوره‌های سه‌ماهه  بارداری مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مواقع ضروری محدودیت‌های بسیاری لغو می‌شوند. برخی از حوزه‌های قضائی، در مواردی این‌چنینی، قبل از اعمال قانون باید برای مدتی در انتظار بمانند: جهت تکمیل شدن اطلاعات در رابطه با رشد جنین یا تماس با پدر و مادر متقاضی جوانی که درخواست سقط جنین کرده‌است. حوزه‌های قضائی دیگر ممکن است از زن، رضایت پدر جنین را مطالبه کنند. این گروه از دست‌اندرکاران، بیماران را از خطرات احتمالی‌ای که در فرایند سقط جنین محتمل است، آگاه می‌کنند، و مقامات پزشکی هم تصدیق می‌کنند که سقط جنین یا با روش طبی انجام می‌گیرد یا الزامی اجتماعی دارد. دیگر حوزه‌های قضایی به‌طور کامل سقط جنین را ممنوع کرده‌اند. با این حال، بسیاری، اما نه همه، در مواردی هم‌چون تجاوز جنسی، زنای با محارم، یا خطر حیات و سلامتی زن باردار، سقط جنین مجاز است. در کشورهایی که در آن‌ها سقط جنین به‌طور کامل ممنوع شده‌است، مانند نیکاراگوئه، می‌توان به افزایش مرگ مادران که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از بارداری می‌باشد، اشاره کرد. در برخی از کشورها مانند بنگلادش که سقط جنین به‌طور اسمی ممنوع شده‌است، هم‌چنین ممکن است درمانگاه‌ها سقط جنین را در قالب خدمات بهداشت و درمانی مربوط به مشکلات دوره  قاعدگی، انجام دهند. در جاهایی که سقط جنین غیرقانونی است یا اینکه انگ اجتماعی سنگینی به همراه دارد، زنان باردار ممکن به گردشگری پزشکی روی آورند و به کشورهایی سفر می‌کنند تا در آنجا بتوانند به بارداری خود خاتمه دهند. زنانی هم که قادر به سفر نیستند به ناچار به ارائه دهندگان سقط‌های غیرقانونی متوسل می‌شوند یا اینکه خود تلاش می‌کنند تا به هر نحوی سقط جنین را انجام دهند. در کشورهایی که سقط جنین به‌طور کلی ممنوع نیست، خدمات پیش‌گیری از بارداری قابل دسترس می‌باشد و همچنین، گاهی اوقات در کشورهایی هم که سقط جنین در آن‌ها ممنوع است، همچون شیلی، این خدمات دردسترس است. این موجب شده‌است تا چالش‌هایی در رابطه با ساخت اشکال خاصی از قرص‌های ضدبارداری اضطراری که موجب سقط جنین می‌شود، را برای برخی از گروه‌های حامی زندگی به وجود آورد.